Τρίτη 24 Μαΐου 2016

Η φύση που κατηγορούσες,
η μιζέρια που κουβαλούσες,
τις ευθύνες που δεν μετρούσες,
τις μαλακίες που δεν σταματούσες,
στα αστεία που δεν χειροκροτούσες
η αλαζονεία που επικρατούσε.

φτύνω στο κόρφο μου μη με ματιάσει  μάτι -







 
Πίσω από τα κάστρα σου
ψιθυρίζεις τις ανάγκες σου.
Πίσω που τις σκιές μου
αμφιβάλλεις την υπαρξή μου.

31 Αυγούστου.

 Ακριβώς απέναντι στην αγανάκτηση της ιδόμορφης ζωής μας, ανταποκρινόμαστε στο άκουσμα κάθε κελαιδίσματος. Ακριβώς απέναντι στο ιστορικό τέλ...