Σε κάθε δωμάτιο κυριαρχούσε η ζέστη.
Έτσι πήρα το κοντρόλ στο χέρι και διάταζα το μαύρο κουτί να με ταξιδέψει σε καινούργιους κόσμους.
Η ώρα περνούσε χωρίς κανένα ενδιαφέρον, έτσι θέλησα να θυμηθώ
την παλιά, καλή μου συνήθεια.
Ένας απογευματινός ύπνος στον καναπέ!
Έτσι εγκατέλειψα το κοντρόλ στο πάτωμα, έκλεισα τα μάτια - και διάταξα το Μορφέα να βρω μια θέση στην αγκαλιά του...
Όταν ξύπνησα η ώρα είχε πάει οκτώ!
Άνοιξα τα μάτια μου και απέναντι η τηλεόραση να οχλαγωγεί ακόμη στους δικούς της ρυθμούς.Το πρώτο πράγμα που άκουσα ήταν μια γυναίκα από μία ταινία να λέει "Αν σήμερα ήταν η τελευταία μέρα της ζωής σου πως θα την ζούσες?"
Ξαφνιάστικα, ίδρωσα σε μερικά δευτερόλεπτα και κοίταζα μανιωδώς γύρω μου.
Έτσι θα ζούσα την τελευταία μέρα της ζωής μου?!
Πάνω σε ένα καναπέ με ένα κοντρόλ στο χέρι?
Και αν ήξερα ότι θα είχα μια τελευταία μέρα θα μπορούσα να ικανοποιήσω όλες τις σκέψεις μου
όλα τα πάθη μου και όλα αυτά που θα ήθελα να κάνω. Μόνο σε μία μέρα?
Ο άνθρωπος είναι τόσο υλιστικός που δεν πιστεύω να τον ικανοποιούσε μια μέρα.
Όλα αυτά σε μία μέρα? Ποιός θα μπορούσε?
Και γιατί να μη λέω κάθε μέρα τι νιώθω?
Και γιατί ακόμη να μη κάνω όλα αυτά που θέλω κάθε μέρα?
χωρίς να έχω καταφέρει να κάνω αυτά που πραγματικά θέλω
και να μην έχω πει αυτά που πάντα ήθελα να πω.
Αυτός ο περιορισμός χρόνου μας κάνει εντελώς αντίθετους ανθρώπους απο αυτό που είμαστε.
Είναι ένα κουδούνι μέσα μας που καταφέρνει να μας ξυπνήσει από το λήθαργο.Εγώ το έχω σκεφτεί.. Την τελευταία μέρα της ζωής μου θέλω...
Να ήμουν αγκαλιά στον καναπέ με τον αγαπημένο μου,
ένα ποτήρι κρασί, μερικά κεριά αναμμένα και μια μελωδική μουσική.
Δεν θα σταματώ να ζω όπως θέλω και να λέω τα πράγματα όπως εγώ θέλω,
γιατί απλά δεν θέλω την τελευταία μέρα της ζωής μου να θυμηθώ να ζήσω.
Άραγε αν ήταν η τελευταία μέρα της ζωής σου, εσύ τι θα έκανες? :)
6 σχόλια:
Την τελευταία μου μέρα απλώς θα έγραφα παντού "Ήμουν εδώ" εγωιστικό αλλά αν δεν προλάβαινα να κάνω κάτι μεγάλο απλώς θα έγραφα ένα "Ήμουν εδώ"! Κανένας δεν πεθαίνει όσο τον θυμούνται το σώμα φθείρεται για να δώσει τη θέση του σε ένα καλύτερο μέχρι να φτιαχτεί το τέλειο, μία απλή φυσική λειτουργία!!!Αλλά αν θέλεις όντως να αξίζει η ζωή σου πρέπει να κάνεις κάτι μεγάλο!Πότε δεν θα τελείωνα έτσι απλά σαν ένας συνηθισμένος άνθρωπος!Είναι όλοι τους γελοίοι όλοι αγνοούν τον θάνατο...μέχρι να φτάσει! όταν όμως φτάσει κανείς δεν θέλει να πεθάνει γιατί απλούστατα ξέρει ότι αυτός είναι και ο ψυχικός του θάνατος δεν έχει τίποτα να αφήσει πίσω γιατί έζησε σαν ζώο ,αλλά σε όλοι του τι ζωή έλεγε <>. Έκανα απλώς ότι κάνουν όλοι ότι κάνει κάθε ζώο. Είναι τόσο γελοίος που θεωρεί επίτευγμα τη ίδια του ζωή!!!Πέθανε άρρωστος βασανίζοντας με την ασθένεια του όσους υποστηρίζει πως αγαπάει!Γιατί;;;!Γιατί δεν είχε το σθένος αν τερματίσει μόνος το σώμα του όταν έπρεπε γιατί ήξερε ότι κάτι στο τέλος του δεν ήταν σωστό και είχε δίκιο γιατί ζώντας έτσι αξιολύπητα έβλεπε ότι το δικό του τέλος είναι το συνώνυμο του τίποτα!!!Εγώ λοιπόν δεν έχω σκοπό να τελειώσω έτσι!!!!Δεν έχω σκοπό να αφήσω το σώμα μου με έναν η περισσότερους αξιολύπητους άχρηστους ανίκανους φαντασμένους γελοίους να με περιστοιχίζουν!!!!! Θα τελειώσω έχοντας εκπληρώσει το λόγο της υλικής ύπαρξής μου. Δεν έχω να ζητήσω συγγνώμη από κανέναν γελοίο , δεν έχω να μετανιώσω για τίποτα , ότι έκανα το έκανα με πλήρη συναίσθηση των πράξεων μου γιατί έπρεπε να το κάνω !!! Απεχθάνομαι τους ανθρώπους είναι τόσο πεινασμένοι και αδύναμοι που κάνουν το τίποτα θεό , ένα κουτί με εικόνα ,μερικά φανταχτερά μέταλλα, μερικές γυαλιστερές πέτρες!Φεύγοντας λοιπόν θα τους φωνάζω "Ε!Πεινασμένα αξιοθρήνητα ανθρωπάκια εκεί κάτω ζήστε στο τίποτα αφού τόσο σας αρέσει αν ζείτε εκεί ...άλλωστε... εσείς το φτιάξατε το δικό σας δεσμωτήριο!Εμένα όμως ποτέ δεν με κλείσατε μέσα !θεωρήστε κατόρθωμα τις πράξεις του οποιουδήποτε το οτιδήποτε άχρηστο αφού τόσο θέλετε να ξεχάσετε να ζείτε και εσείς που θυμηθήκατε και θέλετε να ζήσετε, ακούστε ότι ζείτε λάθος η διαστροφή από την πρόοδο χωρίζονται με μια γραμμή λεπτή σαν φύλλο και εύθραυστη σαν γυαλί ζήστε λοιπόν σαν ζώα για να σας θυμούνται για τις καταστροφές σας αφού δεν μπορείτε να ζήσετε δημιουργώντας, γιατί απλώς είστε όλοι γελοίοι , ευτυχώς σχεδόν κανένας σας δεν περνάει στην αθανασία , γιατί σχεδόν κανένας σας δεν το αξίζει!!!!
Όλοι θεωρούν ότι η ζωή τους είναι κατόρθωμα "Έκανα οικογένεια , έκανα παιδεία , δούλεψα τίμια"!!!Αυτοί είναι τα ίδια αξιοθρήνητα ανθρωπάκια που θα σου πουν "Μην πίνεις , μην καπνίζεις, ντύσου διαφορετικά, μίλα ωραία". Και για τι αυτό "Γιατί είμαι πατέρας σου ή γιατί είμαι μεγαλύτερος ή (το αγαπημένο μου) γιατί έτσι" Είναι τα ίδια γελοία ανθρωπάκια που θα σου πουν "Δεν θα βγάλεις εσύ το φίδι από την τρύπα." Γιατί γιατί νομίζουν ότι είσαι δικός τους ,αλλά αν δεν βγάλεις το φίδι ενώ μπορείς επειδή στο είπε ένας ηλίθιος δεν σε κάνει δημιουργό!Ζήσε λοιπόν υλικά για 70-80-90-100 χρόνια απλώς σπαταλώντας τη ζωή σου και όταν έρθει η ώρα να πεθάνεις από τη φθορά τότε θα δεις ότι όλα όσα ονόμασες κατορθώματα είναι η καθημερινότητα του κάθε ζώου γιατί είσαι τόσο δηλός και αξιολύπητος που δεν σταματάς εκεί αλλά θεωρείς το φόβο σου ενάρετη ζωή και παραπλανάς και άλλους να σε ακολουθήσουν!Ευτυχώς όμως κάποιοι ακολούθησαν όντος τον δρόμο της Αρετής και δεν παραπλανήθηκαν από την Κακία και είναι όλοι όσοι θυμάσαι εσύ σήμερα και ο οποιοσδήποτε ρωτήσεις!!!!Ζήσε λοιπόν στη σκιά του θανάτου αφού τόσο φοβάσαι να γίνεις αθάνατος!!!!
Μάθετε λοιπόν ότι για να ζήσεις άνετα πρέπει να πασχίζεις στη ζωή σου και όταν είναι να έρθει ο θάνατος , αν έχεις τελειώσει το έργο σου με χαρά θα τον υποδεχτείς ξέροντας ότι σε οδηγεί στη γαλήνη
Αφιερωμένο σε κάθε βολεμένο ανθρωπάκι που νομίζει ότι μερικές δεκαετίες άνετης ζωής είναι αυτό για το οποίο πρέπει αν πασχίζεις.
Γιατί θα ήθελες να κάνεις κάτι την τελευταία μέρα? όλες οι άλλες μέρες είναι εξίσου σημαντικές.
Γιατί η τελευταία σου μέρα ίσως είναι η σημαντικότερη της ζωής σου.
Ίσως και για κάποιον άλλον.
Ναι , ίσως , αλλά την τελευταία σου μέρα θα χρειαστεί να υποστείς υλικές συνέπειες.
Δημοσίευση σχολίου