Αυτό το καιρό θέλω να γράφω χωρίς σταματημό...
Μία μανία ξεβράζει από μέσα μου.
Οι λέξεις θέλουν να καλπάσουν στο πληκτρολόγιο μου.
Θέλουν να βρουν λίγη ευχαρίστηση στα μάτια μου.
Ίσως περιμένουν από εμένα μια σωστή τοποθέτηση σε μία ωραία πρόταση -
για να αποκτήσουν λίγο ενδιαφέρον.
Άς περιμένουν..
απόψε δεν κάνω το χατίρι ούτε σε εκείνες ...ούτε σε εμένα..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
Αυτό το καιρό θέλω να γράφω χωρίς σταματημό... Μία μανία ξεβράζει από μέσα μου. Οι λέξεις θέλουν να καλπάσουν στο πληκτρολόγιο μου. Θέλου...
-
Στερεύουν οι λέξεις. Έχει εξατμιστεί το μελάνι. Πάει να σκάσει από την ζήλια του! Το χαρτί έχει πάρει φωτιά. "Λίγο νερό άνθρωποι, λ...
-
Κανείς δεν μπορεί για μια φορά να πάρει την ευθύνη.. Κανείς δεν θα ξεστομίσει τα λάθη του. Πως προχωράμε μπροστά? Πως? Προχωράμε με κλει...
19 σχόλια:
Παύλος Παυλίδης, εξαιρετικός μουσικός , άθλιος στοιχουργός.
διαφωνώ.. Αλλά προσπαθώ να ""κρατήσω"" την ελευθερία λόγου :)
Συγνώμη που πετάγομαι ξαφνικά απ' το πουθενά, μα διαφωνώ κι εγώ. Ένα προσεκτικό ψάξιμο στα τραγούδια (από τα "Ξύλινα Σπαθιά" ως σήμερα), θα βγάλει στιχουργικά διαμαντάκια. Ίσως κορυφαίο το "τα παραμύθια δεν είναι αλήθεια, αλλά τουλάχιστον δεν είναι ψέματα"...
Να πετάγεσαι όποτε θέλεις! Συμφωνώ και εγώ μαζί σου. Πιστεύω΄ήταν ένα από τα καλύτερα συγκροτήματα... Ο Παυλίδης συνεχίζει να μας δίνει νερό από την πηγή σε αυτό τον καιρό που οι στίχοι, η δημιουργία, η έμπνευση έχει πλέον στερέψει.
«Μου χες πει κάποια βραδιά σε ένα καράβι της γραμμής ότι η αγάπη είνα μια μάγισσα που καίει τα σκουπίδια της ψυχής μου κα αστράφτει..όλο πέλαγο μπροστά της μα όταν πάω να την αγγίξω βρίσκω μόνο τη σκιά της...»
Εντάξει ηρεμίστε , η κρίση ως προς τη μουσική είναι υποκειμενική ,αλλά δείτε και στίχους από υπόγεια ρεύματα,ενδελέχεια,παράξενες μέρες.
Όσοι δε θέλουν να θυμούνται
πότε και πού αντισταθήκαν,
ποια τείχη γκρέμισες και βγήκαν,
ποιες φυλακές να μη φοβούνται...
τώρα σε θέλουνε σκυφτό
τώρα σε θέλουν νικημένο
ανήμπορο κι υποταγμένο
για να ξεχνάνε αυτό που ήταν...
Αερικό είσαι...
αερικό...
Άλλωστε οι στίχοι του είναι κάπως ... παιδικοί , και οι καλοί είναι ελάχιστοι προσωπικά μόνο 3 τραγούδια του αξίζουν (για εμένα).
Από κάποια παιδιά στο δρόμο μαθαίνεις τις αλήθειες.
Δεν απορρίπτω τα άλλα συγκροτήματα αλλά δεν αναιρώ τα ξύλινα. Δεν προσπαθώ να σου αλλάξω γνώμη... Απλά είναι ωραία να συζητούμε και να δεχόμαστε τις γνώμες των άλλων. Ίσως κάποια μέρα με αυτό το τρόπο να λύσουμε τα τόσα προβλήματα που υπάρχουν.. Ευχαριστώ.
Καλό μου Μαύρο Ρόδο, αν οι στίχοι του σου φαίνονται παιδικοί, φταίει ίσως το απαύγασμα μια αθωότητας που κρύβεται μέσα τους.
Ο Παυλίδης ήταν και παραμένει μεγάλο κεφάλαιο στις μίζερες κι αποστεγνωμένες μέρες μας...
Δεν τους αναιρώ σαν συγκρότημα είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα της σκηνής της Θεσσαλονίκης , απλώς δεν τους προτιμώ ,οι στίχοι τους δεν έχουν καν ένα συγκεκριμένο θέμα και συχνά θυμίζουν ασυναρτησίες ,αλλά και γενικώς η παρουσία του μου προκαλεί ένα αίσθημα περίεργο. Αντίθετα σαν στιχουργός ο Καββαδίας για παράδειγμα το "Ανεμολόγιο" με ποιό άλλο κομμάτι μπορεί να συγκρηθεί , οι στίχοι του Παυλίδη είναι πομπώδεις αλλά εξαιρετικά φτωχοί σε νοήματα. Μοιάζει λες και απλώς προσπαθεί να πετύχει ομοιοκαταληξία. Άλλωστε μην δένεστε και τόσο με έναν μουσικο, όπως και εσείς έτσι και εγώ απλώς την γνώμη μου λέω.
Δεν δενόμαστε, απλά μας ενώνουν (χωρίς κόμπους) αόρατα σχοινιά που χαιρόμαστε σαν ανεμίζουν στα χέρια μας...
Η αίσθηση της ομάδας!!!!!!πάντως ο Καββαδίας δεν έχει groopies!
Τι γράφω τα έχω χάσει το "ανεμολόγιο" είναι του Τριπολίτη. Τέλος πάντων το νόημα δεν αλλάζει
Ποια αίσθηση της ομάδας (και τι κακό έχει στο κάτω-κάτω όταν δεν συνθλίβει γνώμες, απλά ενώνει μέσα από κοινά στοιχεία) και ποιοι γκρούπις; Γιατί κατεβαίνεις σκαλοπάτια;
Ο Καββαδίας είναι κάτι, ο Παυλίδης κάτι άλλο. Εσύ μόνο μακαρόνια τρως; Μόνο τριαντάφυλλα μυρίζεις; Μόνο με βαθιά νοήματα ασχολείσαι;
Groopies γιατί τα ξύλινα σπαθιά βγήκαν το '90, τη δεκαετία που το ροκ στην Ελλάδα είχε γίνει κάτι σαν ... ουδέτερη απήχηση ... για αυτό ίσως και να έκαναν τόσο μεγάλη επιτυχία ... τους ευνόησε ο καιρός. Μα εδώ δεν μιλάμε για την κοινωνική τους απήχηση αλλά για το στιχουργικό τους ύφος ανεξάρτητα από το ομοιογενές κοινό. Όχι δεν τρώω μόνο μακαρόνια, δεν μυρίζω μόνο τριαντάφυλλα, αλλά ναι, μόνο με βαθιά νοήματα ασχολούμαι γιατί είναι τα μόνα που μπορώ να καταλάβω. Άλλωστε γιατί θυμώνετε επειδή δεν μου αρέσει ο Παυλίδης ούτε σε εσάς αρέσουν πολλοί από τους μουσικούς που εγώ προτιμώ , όπως θα υπάρχουν και μουσικοί που προτιμάμε όλοι. Είναι καθαρά θέμα υποκειμενικό.
Ποιος θύμωσε; Τώρα θα θυμώσω, που λες ότι ασχολείσαι μόνο με βαθιά νοήματα και μας έχεις να γράφουμε τόσες μέρες για τους στίχους του Παυλίδη που όπως λες είναι παιδικοί!
Πώς τους κατάλαβες;
(αστειεύομαι)
Τους κατάλαβα επειδή ... είναι στα ελληνικά. Και επειδή κάθε στίχος έχει νόημα ακόμα και όταν είναι ασυναρτησίες.(αστειεύομαι)
Αν είναι τόσο παιδικοί οι στίχοι,θα τους έγραφες και εσύ..
Σε όλα τα τραγούδια του υπάρχει επεξήγηση. Δεν είναι απλά λέξεις ωραία τοποθετημένες σε κάποιο στίχο. Αυτός ο τρόπος γραφής και μουσικής από τον Παυλίδη είναι κάτι το διαφορετικό.Γι αυτό ξεχωρίζει άλλωστε και υπάρχει μέχρι σήμερα.. Δεν πιστεύω να τους ευνόησε ο καιρός.. Και ας μη μιλήσουμε για Καββαδία, Μικρούτσικό κτλ διαφορετικα κύμματα στο μυαλό διαφορετικά ταξίδια..
Δημοσίευση σχολίου