Δευτέρα 24 Μαρτίου 2008
AFIERWMENO...
Αυτό ήταν,έκλεισε ενα κεφάλαιο ζωής που έκανε τον κύκλο του.Ξεκίνησε τέλη Δεκέμβρη σαν ιδέα,σαν όνειρο και σαν σκέψη.Μήνες μετά μας δώθηκαν οι ευκαιρίες να γίνει πράξη όλο αυτό.Έν μέρη έγινε,έν μέρη πάλι όχι..Ίσως και αυτή να ήταν και η μαγεία του..Το οτι δεν έμοιαζε με τίποτα συνηθισμένο.. Δεν ξέρω,ίσως να είμαι πολύ τυχερή τελικά και να μη το έχω συνειδητοποιήσει ακόμα.Το λέω αυτό γιατί δυο πολυ σημαντικά κεφάλαια της ζωής μου τα έκλεισα με πολύ γλυκιές αναμνήσεις,με καθόλου πίκρα και με την χαρά του να νιώθω πως με έχουν αγαπήσει και με έχουν ψηλά!Όχι,όχι,δεν μιλάω για φιλία,δεν τίθεται τέτοιο θέμα όταν έχεις ερωτευτεί και οταν έχεις καρδιοχτυπήσει για τον άλλον. Αναφέρομαι στη τιμή που μου έχει δωθεί,όχι μόνο απο τους συγκεκριμένους ανθρώπους,αλλά απο τον ίδιο τον Θεό.Αυτή τη τιμή που νιώθω οταν έχω γνωρίσει άτομα θησαυρούς. Δεν έχει σημασία αν οι δρόμοι μας χωρίζουν..Η καρδιά μου έχει πολύ χώρο ακόμα..Πάντα κρατάω ένα κομμάτι απο τη καρδιά τους το οποίο φυλάω σαν φυλαχτό. Χτες σου είπα να κοιτάζεις τον εαυτό σου και μόνο.Πως κάποτε ήμουν έτσι και εγώ αλλά με πληγώσαν και έτσι υψώθηκαν τείχη γύρω μου.Άμυνα σκληρή,που πάλεεςα πολύ για να την αντιμετωπίσεις. Σίγουρα θα πληγωθώ στη ζωή μου.Σίγουρα θα φάω τα χαστούκια μου και σίγουρα θα αποκτήσω και γώ τις δικές μου άμυνες.Δεν θέλω όμως με τίποτα να γίνω ένα μέρος της μάζας που σκέφτεται μόνο τον εαυτούλη της.Άν πιστεύουμε οτι έτσι ο κόσμος θα πάει μπροστά,απλά κοροιδεύουμε τον ίδιο μας τον εαυτό. Δεν ξέρω άν τα καταφέρω,αλλά σου υπόσχομαι πως και μετά απο χρόνια να με δείς θα σε κοιτάζω με τα ίδια μάτια της καρδιάς,και όχι με εκείνα της μιζέριας και της καχυποψίας. Θέλησες να προσπαθήσεις και πάλι μαζί μου. Έλα όμως που τότε είδες στα μάτια μου τί περνάω.. Τί πέρασα..και πόσο πόνεσα. Τότε και μόνο τότε,αποφάσισες να φύγεις για το καλό μου.. Θυμήθηκες δικές σου παλιές καταστάσεις απο αυτές που σε πλήγωσαν. Τότε ήσουν εσύ στη δική μου θέση και δεν θες να το περάσει αυτό άλλος κανείς. Δε ξέρω άν γυρίσεις ποτέ. Αλλά άν το κάνεις εύχομαι να είμαι σε θέση να σε δεχτώ σαν τον άνθρωπό μου.Και να μη σου γυρίσω τη πλάτη έχοντας η ίδια μια άλλη σχέση. Δεν μου έκανες ποτέ τίποτα κακό για να στο ξεπληρώσω με τέτοια συμπεριφορά. Σ'ευχαριστώ. Δεν έχω τίποτε άλλο να σου πώ. ΤΕΛΟΣ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
31 Αυγούστου.
Ακριβώς απέναντι στην αγανάκτηση της ιδόμορφης ζωής μας, ανταποκρινόμαστε στο άκουσμα κάθε κελαιδίσματος. Ακριβώς απέναντι στο ιστορικό τέλ...
-
Αυτό το καιρό θέλω να γράφω χωρίς σταματημό... Μία μανία ξεβράζει από μέσα μου. Οι λέξεις θέλουν να καλπάσουν στο πληκτρολόγιο μου. Θέλου...
-
Στερεύουν οι λέξεις. Έχει εξατμιστεί το μελάνι. Πάει να σκάσει από την ζήλια του! Το χαρτί έχει πάρει φωτιά. "Λίγο νερό άνθρωποι, λ...
-
Κανείς δεν μπορεί για μια φορά να πάρει την ευθύνη.. Κανείς δεν θα ξεστομίσει τα λάθη του. Πως προχωράμε μπροστά? Πως? Προχωράμε με κλει...
2 σχόλια:
Ωραίος τρόπος σκέψης.. ωραία συναισθήματα.. και τυχερός σ αυτό που τα λες.. είναι η έκρηξη των συναισθημάτων σου!
Savvikos
λέεις: "Δεν θέλω όμως με τίποτα να γίνω ένα μέρος της μάζας που σκέφτεται μόνο τον εαυτούλη της."
Τι εν τζίνο που νομίζεις πως κάμει την "μάζα" να σκέφτεται έτσι? Απάντα σε άλλο ποστ ή αν θέλεις συζητούμε το ;p
Δημοσίευση σχολίου