Κάποτε στερέωσα κάτω από ένα δέντρο τα όνειρα μου και θυμάμαι πολύ καλά εκείνη την τελευταία στιγμή όταν διάβασα το τελευταίο γράμμα σου.
Μου είχες πει πως θα έφευγες μακριά, να βρεις καινούργιες στεριές και καινούργιες θάλασσες.
Είχα ξεσπάσει σε λυγμούς. Τράνταζε όλο μου το κορμί. Τα νύχια μου είχαν ματώσει όλο μου το πρόσωπο. Δεν πίστευα ότι έφευγες. Δεν πίστευα πως είχες φύγει. Θα ξυπνούσα χωρίς ζωή. Θα ανάσαινα τον θάνατό σου. Ήταν μικρές οι λέξεις για να σου πώ ένα αντίο και δεν στο είπα ποτέ. Τώρα θα είσαι σε κάποιους ουρανούς και θα ταξιδεύεις σε καινούργιες στεριές και σε καινούργιες θάλασσες. Τώρα θα πετάς μαζί με τους αγγέλους. Το πρόσωπο μου είναι ακόμη ματωμένο. Το αντίο είναι πλέον ξεσκισμένο. Η ανάσα μου αργή,σταθερή,ήπια..Το κορμί μου έχει κουραστεί, έχει λυγίσει και επιμένει χωρίς λόγο να σε περιμένει.
Ίσως κάποια μέρα σε συναντήσω σε καινούργιες στεριές και σε καινούργιες θάλασσες...
Μου είχες πει πως θα έφευγες μακριά, να βρεις καινούργιες στεριές και καινούργιες θάλασσες.
Είχα ξεσπάσει σε λυγμούς. Τράνταζε όλο μου το κορμί. Τα νύχια μου είχαν ματώσει όλο μου το πρόσωπο. Δεν πίστευα ότι έφευγες. Δεν πίστευα πως είχες φύγει. Θα ξυπνούσα χωρίς ζωή. Θα ανάσαινα τον θάνατό σου. Ήταν μικρές οι λέξεις για να σου πώ ένα αντίο και δεν στο είπα ποτέ. Τώρα θα είσαι σε κάποιους ουρανούς και θα ταξιδεύεις σε καινούργιες στεριές και σε καινούργιες θάλασσες. Τώρα θα πετάς μαζί με τους αγγέλους. Το πρόσωπο μου είναι ακόμη ματωμένο. Το αντίο είναι πλέον ξεσκισμένο. Η ανάσα μου αργή,σταθερή,ήπια..Το κορμί μου έχει κουραστεί, έχει λυγίσει και επιμένει χωρίς λόγο να σε περιμένει.
Ίσως κάποια μέρα σε συναντήσω σε καινούργιες στεριές και σε καινούργιες θάλασσες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου