Αν τα όνειρα κρύβουν μυστικά της ζωής μας.
Τότε εσύ είσαι το πιο μεγάλο μου!
Αν τα όνειρα αποκαλύπτουν το σκοτεινό μας πόθο
τότε σε βάζω στην πρώτη θέση!
Με κλειστό στόμα και τα χέρια απάνω στα χείλη μου-
μη βγει ούτε άχνα- μη πω κουβέντα - μη ξεστομίσω συλλαβή κοιτάζω γύρω-γύρω..
Έχουν περάσει σχεδόν δυο χρόνια από την πρώτη μέρα που σε κοίταξα.
Ακόμη εξακολουθείς να με κοιτάζεις με αυτό το αλλιώτικο βλέμμα..
Μέσα στην ίριδα σου χάνομαι, κατρακυλώ,μεθώ.
Γελάω μηχανικά.
Πίνω μια γουλιά ποτό.
Παραδίνομαι στην μουσική.
Καταπίνοντας μια στιγμή.
Μια ματ κίνηση αναζητείς μήπως σου δοθεί μια ευκαιρία για καινούργια ζωή.
Τρομαχτικά
Σιωπηλά
με βλέμματα σοβαρά.
Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
31 Αυγούστου.
Ακριβώς απέναντι στην αγανάκτηση της ιδόμορφης ζωής μας, ανταποκρινόμαστε στο άκουσμα κάθε κελαιδίσματος. Ακριβώς απέναντι στο ιστορικό τέλ...
-
Αυτό το καιρό θέλω να γράφω χωρίς σταματημό... Μία μανία ξεβράζει από μέσα μου. Οι λέξεις θέλουν να καλπάσουν στο πληκτρολόγιο μου. Θέλου...
-
Στερεύουν οι λέξεις. Έχει εξατμιστεί το μελάνι. Πάει να σκάσει από την ζήλια του! Το χαρτί έχει πάρει φωτιά. "Λίγο νερό άνθρωποι, λ...
-
Κανείς δεν μπορεί για μια φορά να πάρει την ευθύνη.. Κανείς δεν θα ξεστομίσει τα λάθη του. Πως προχωράμε μπροστά? Πως? Προχωράμε με κλει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου