Προσευχή.

Σαν δυο εραστές ξεκινήσαμε.
Ξεψυχούσαμε στο κορμί του άλλου.
Ζηλεύαμε από τις πληγές μας.
Κι οταν ξημέρωνε απλά χαμογελούσαμε για την καινούργια μέρα.
Έτσι κάπως αρχίσανε.
Έτσι όμορφα, γλυκά και με τρυφερά αισθήματα.
Ανάγκαζες το κορμί μου να χορεύεις στους παλμούς σου.
Κι όταν νύχτωνε, ήσουν πλάι μου.
Φιλούσες τα χέρια μου και τα ζέσταινες, όπως ζέσταινες και την καρδιά μου.
Τι ωραία μελωδία...
Άνοιγα τα χέρια μου και παρακαλούσα να ήμουν η προσευχή σου.
Η προσευχή που ποτέ δεν είπες.