Ένα λεπτό.

Ένα λεπτό μόνο ζητούσα.
Ένα λεπτό της στιγμής σου...
Ποτέ δεν μου το χάρισες κι ας ήμουν κάποτε όλη η ζωή σου.
Ξεψυχούσα όταν άκουγα τα κλειδιά στην πόρτα.
Έλπιζα να ήσουν εσύ.
Να είχα ένα λεπτό μαζί σου.
Ένα καταραμμένο λεπτό.

Ούρλιαζα μόνη μου αναρωτιώντας τα γιατί..

Μια ευθεία γραμμή τράβηξες με αποφασιστικότητα.
Σ' αναζητούσα, στα κρυφά μας ραντεβού, στα μέρη τα μυστικά,
στα κύμματα που πολιορκήσαμε, στα βήματα που μετρήσαμε.
Εκατομμύρια λεπτά σου χάρισα.
Τι κρίμα, δεν θέλω να το σκέφτομαι ούτε λεπτό.
Αυτό το καταραμμένο λεπτό που ακόμη αναζητώ.