Πόσες φορές ακούεις κάτι μες στο ράδιο τζαι θυμίζει σου κάποιον.
Πόσες φορές περπατάς τζαι συνδέεις άτομα τζαι καταστάσεις.
Εχτές εκάθεστουν σε ένα παγκάκι μαζί τζαι εγελούσετε τζαι ο κόσμος γύρω ήταν ανύπαρκτος.
Σήμερα κάθεσαι μόνος σου, άτε να έσχεις κανένα τσιάρο στα σχέρκα σου για να βράζεις μέσα σου.
Πόσες φορές συνάεις τα φτερά που αποκτάς με έναν άνθρωπο, διπλώνεις τα τζαι βάλεις τα ξανά πίσω στην ράσχη σου. Πόσα χτάρματα έσχει τζίνη η ράσχη σου τζαι πόσα άλλα να αντέξεις.
Ένθελω να βλέπω ούτε μια καρδούλα μες στο δρόμο.
Ο έρωτας μακάρι να γιορτάζετουν κάθε μέρα - να είσχε ούλα τα χρώματα.
Να ήταν γιορτή.
Να έφκαινα να περπατούσα τζαι να έβλεπα έρωτα παντού.
Να μεν σταματούσαν να αγαπούσαν τζαι να το δείχναν.
Να σε πνίαν τα φιλιά τζαι οι αγκαλιές που παντού.
Ήσουν ο πιο ωραίος έρωτας της ζωής μου.
Τόσο ανύπαρκτος και τόσο υπαρκτός.
Δεν θα σου μιλήσω για αγγελάκια.
Δεν θα σου μιλήσω για αστεράκια
και για όλα αυτά τα μικρά.
Θα σου θυμίσω ότι ο έρωτας χτυπά καθημερινά,
κι αν σε πονά, στο τέλος σε κάνει να χαμογελάς.
Θέλω να σε ερωτευτώ ξανά, να δώσεις μέσα μου όλη την χαρά.
Να με κάνεις να βγω από τα όρια μου ξανά/
Να με κάνεις να κάνω πράγματα τρελλά.
Θα ήθελα να ήταν όλα όπως παλιά σαν εκείνη την φορά,
που μου έδωσες φωτιά και ζωντάνεψε ένας πόλεμος συναισθημάτων.
Μήπως μπορέσω να βρω τα πόδια μου ξανά.