Ήλιος.

Μέσα από ορθολογικά βιβλία,
συνουσίες του εγκεφαλικού οργασμού,
μέσα από ψάθες χαρούμενων ανθρώπων,
ποτήρια γεμάτα αλκοόλ,
μυρωδιές προδομένων κυττάρων,
μέσα από όλα αυτά θα συνεχίζω να ερωτεύομαι -
να ερωτεύομαι την ύπαρξη μου - την ύπαρξη του ζωντανού οργανισμού μου,
της οπτικής μου εικόνας,
της αντίληψης των πραγμάτων,
και την ακαταστασίας των σκέψεων.

Μέσα από βρόμικα παράθυρα της σκοτεινής μου θλίψης,
που αναποδογυρίζετε και βρέθεται ο ήλιος κατάματα μου,
τόσο που πιέζομαι να μη κλείσω το μάτι μου -
μη τρέξει το δάκρυ της ανυμπορίας μου.
Μέσα σε όλα αυτά που υπάρχω και συνυπάρχω,
που αναπνέω και φτύνω κατάμουτρα,
που ανέχομαι,
που ίσως που και που να παραδέχομαι.

Μήπως οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν στις ευκολίες,
μήπως βρήκαν την άνεση του κομπλεξισμού τους,
στην απεξάρτηση του προβλήματος τους,
με κυρίως θέμα την υπογράμμιση του,
της φωτεινότητα της ένδειξης και την αλλαγή
της σελίδας;

Μέσα σε όλα τα μήπως, ίσως είναι η δικαιολογία της απραξίας μας.
Μέσα σε όλα τα ίσως, μήπως  είναι η δικαιολογία της απραξίας μας.