Απ' την αρχή μέχρι το τέλος,
εμποδισμένα απο το βέλος
ιστορικα και κλισέ φινάλε
ερωτηματικά, σαν να μην φταίνε
οι τάδε.

Κι αν στο βάθος υπολογίζεις με τα σοφά σου να με αγγίξεις,
μη σταματάς, μη φοβερίζεις, τις πίσω σκηνές θα τις καλύψεις.

Δεν είναι η μόνη μου η ευκαιρία,
δεν είσαι η μόνη μου ιστορία,
δεν γράφτηκε για εμένα τέλος,
δεν έπαψα να αναθεωρώ το βέλος΄

Στα σκοτεινά σου, έλα και πάμε,
να μη γεμίζω με αυταπάτες,
να αναγνωρίσω την οσμή σου,
της ψεύτικης φθηνής ζωής σου.


Στην ομοιοκαταληξία μη ψάχνεις
πάθη,
ούτε ζωή για να μ'αρπάξεις,
τώρα που ζωο, έχω γίνει αγρίμι
και δυστυχώς δεν με καλύπτεις.

Πάρε τη ζωή σου απ' την δικιά μου,
μη με φορτώνεις με την δουλειά σου,
πάρε την όμορφη ζωή σου,
μη σου χαλάσω την γιορτή σου.

Κι αν αναθεωρήσω τις απραξίες,
βίβα για δεύτερες ευκαιρίες,
για τις ψυχές που δεν μιλάνε
για τις μετανιωμένες μέρες που δε κυλάνε.