Δευτέρα 15 Ιουνίου 2015

Σβήνει η τηλεόραση της ψυχής μου.

Έχω την ζωή μου σε ζάπινγκ με επίκεντρο τα έκτακτα γεγονότα και τις αλαζονικές αλλαγές των καιρικών σου συνθηκών.
Φθηνά τα προγράμματα, με ατελείωτες επαναλήψεις και ένα τέλος που έχουμε ήδη υποψιαστεί.
Δεν μπορώ ούτε να καταλάβω τους ανθρώπους που ικανοποιούνται με μια εικόνα, μια συνήθεια,
ένα ψοφίμι στο καλημέρα και μια νεκρώσιμη  καληνύχτα.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

31 Αυγούστου.

 Ακριβώς απέναντι στην αγανάκτηση της ιδόμορφης ζωής μας, ανταποκρινόμαστε στο άκουσμα κάθε κελαιδίσματος. Ακριβώς απέναντι στο ιστορικό τέλ...