Δευτέρα 25 Ιουνίου 2018

Τελευταία ρουφηξιά πριν να αφήσω το τσιγάρο στο τασάκι και να αποχωρήσω.
Δεν τόλμησα να κοιτάξω πίσω μου, δεν ήθελα να κρατήσω στο μυαλό μου την τελευταία εικόνα, δεν ήθελα να πω το μεγάλο αντίο.
Συνηθίσαμε άλλωστε, χρόνια τώρα....τα μικρά, τα στιγμιαία αντίο, εκείνα τα ανούσια που δεν αντέχαμε για πολύ και στην εβδομάδα επικοινωνούσαμε. 

Η σιωπή μας, η μεγαλύτερη  μας κραυγή.
Δεν παίξαμε άρα θεωρώ ότι δεν χάσαμε.
Θα σ'αγαπώ  σε αυτή την ζωή αλλά θα σε περιμένω στην επόμενη.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

31 Αυγούστου.

 Ακριβώς απέναντι στην αγανάκτηση της ιδόμορφης ζωής μας, ανταποκρινόμαστε στο άκουσμα κάθε κελαιδίσματος. Ακριβώς απέναντι στο ιστορικό τέλ...