A.

Προσπαθώ να αλλάξω την σκέψη σου.
Προσπαθώ να αλλάξω την γνώμη σου.
Ξέρω ότι όλα αυτά θα μου πάρουν χρόνο.
Ξέρω ότι στα δύσκολα είναι ακόμη δυσκολότερα.
Στον χάρτη εχω οριοθετήσει τις γραμμές των σημείων σου.
Μου έχει πάρει τόσο χρόνο να βρω τα όρια σου και να ξεφύγω από αυτά.
Μην ζητάς θαύματα.
Στο κεφάλι σου ανασταίνωνται όλα τα τάματα.
Θα αναπολούσα στιγμές αν εσυ βρισκόσουν στο μελλόν μου.
Τώρα θέλω να ξεχάσω...
Γραμμές - Σημεία.
Όρια - Θαύματα.
Κάποτε στα παραμύθια θυμάμαι ένα ραβδί.
Με μάγεια σε είχα ικετέψει. Σέρνομουν να 'ρθεις πίσω.
Εσυ εκεί ακίνητος..με ένα βλέμμα δύναμης, θα σε χαρακτήριζα αγέρωχο.
Ναι, ναι! Αγέρωχος
Ήξερες που βρίσκονταν τα ηνία σου και δεν με παρακαλούσες ούτε
να ήμουν μέρος της στιγμής σου, μέρος της ζωής σου..

Δόσεις χαράς.

Άπλωνες το χέρι σου για λίγη ποσότητα χαράς.
Σε μικρές δόσεις κατάπινες την ευτυχία που σου χάριζα.
Ποτέ δεν παραπονέθηκες.. ούτε για το λίγο ούτε για το καθόλου μου.

Εκεί σιωπηλός σε μια γωνιά περίμενες εμένα σαν τον ήλιο το πρωί, σαν αστέρι της βροχής.
Ένιωθες σαν ληστής των στιγμών μου.
Σαν ντροπή στην χούφτα σου κρατούσες τις αναπνοές μου..
Αναζητώντας λίγο ακόμη από το Εγω μου...
Λιγό ακόμη από τον Εαυτό μου...

Έρωτας τρελός.

""Για κάποιον ίσως να αξίζεις περισσότερα..""
Αυτό έλεγες στα όνειρα σου και παραμιλουσες.
Προσπάθησα να σου χαιδέψω τα μαλλιά σου μα ήσουν ανένδοτη.
Ήθελα να ηρεμήσεις, μα ο ιδρώτας μούσκεψε τα σεντόνια και δεν μπόρεσα ούτε καν να σου μουρμουρίσω στο αυτί.
Τα όνειρα σε αναστατώνουν μα μερικές φορές σου ανοίγουν τα μάτια.
"Μη λυπάσαι" αυτό έλεγες στον εαυτό σου.
Και εγώ αδύναμη να σε κοιτάζω με δάκρια στα μάτια.
Να μη μπορώ να πω κουβέντα.

Η ζέστη ανυπόφορη.
Τα όνειρα της μέρας ματώσαν και μετατραπήκαν σε σκοτάδια.
Να εξακολουθω να μη μπορώ να πω κουβέντα..

Και εσυ εκεί να αναμένεις κάποιον έρωτα φτηνό να σε πάρει σε ένα μεγάλο τρελό χορό.