Να ήταν όλα αλλιώς..
Να ήταν όλα διαφορετικά!
Να ανάπνεα από την καρδιά μου
και να ζούσα από το σώμα μου.
Να κυριαρχούσα το εγω μου!
Να απολάμβανα τις στιγμές.
Να μην μετρούσα το κάθε λεπτό
Να έπαιζα στην μελωδία του έρωτα σου
Να έτρεμα στο άγγιγμα σου.
Να σου ψυθίριζα τραγούδια
Να μιλούσα χωρίς αναστολές.
Να σιωπούσα γιατί ήδη έχω πει αρκετά.
Nα γελούσα δυνατά για όσα με πονάνε...

Τρελλάθηκα στο ορκίζομαι!
Έκανα σαν μανιακή.
Φώναζα και ουρλιαζα.
Πονούσα τον ίδιο μου το εαυτό.
Ξυπνούσα με ένα τρόμο.
Η καρδιά μου παεί να σπάσει.
Δεν αντέχει!
Μα σταματάω κάπου εδω..
Προσπαθώ να βάλω όλες μου τις σκέψεις σε λογική σειρά.
Λογική Ή Συναίσθημα;
Ποιο τραγούδι θα μου έλεγες άραγε.. αφού ξέχασες τις νότες.
Τι χόρο θα μου χόρευες.. αφού ξέχασες τα βήματα.