Καταρραμένη μάνα,

κλείστηκες σε ένα σπίτι

και στην κουζίνα βρήκες μάχιμα τα όπλα σου.

Όλα σε καίνε τώρα.

Το φαγητό σε καίει.

Το νερό σε καίει.

Η σκούπα σε καίει.

Σαν μπαρούτι όλα σε καίνε.

Στην κουζίνα τι γυρεύεις?

Επανάσταση της στιγμής?

Για μαϊντανούς στο ράφι

και για πατάτες αλα κρεμ?

Καταρραμένε πατέρα! 

Την έκλεισες σε μια κουζίνα.

Θα γυρίσει όμως το μαχαίρι

στην καρδιά θα στο σφηνώσει.

Μην στερήσεις την ελευθερία

σε πουλιά,

βγάζουνε δόντια στα φτερά.

Την δίψα έχει στην ζωή..

Δεν είναι για τα δικά σου φαγητά.

Στους δρόμους είναι η ομορφιά

γι αυτό ρε μάνα να πολεμάς.

Σαν κι αυτή την φορά που γέννησες την κόρη σου

την Ηρώ.

Ήρωας ήταν για σένα.

Την έμαθες να πολεμά!

Να βάζει κάτω τα φασιστάκια

και όποιοδήποτε με εκείνη την στολή

την κομπλεξική.

Να πολεμάς ρε μάνα!

Μην ξεχνάς το αίμα που κυλά μέσα σου

σαν πυρήνας της φωτιάς.

Καταρραμένη μάνα!

Ξέχασε την κουζίνα..

και έλα με εμάς

να υψώσουμε την γροθιά

σαν ήρωες για την 

επανάσταση μιας ελεύθερης καρδιάς.