Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

Έπεφτε βροχή στα μάτια μου.
Το σώμα μου έγινε σαν μια μάζα ρούχων.
Κρύωνα...
Κρύωνα και δεν ήσουν καν εκεί.
Το πρόσωπο μου κοιταζε δεξιά κι αριστερά.
Τίποτα δεν φοβήθηκα.
Μόνο που δεν ήσουν εκεί για να νιώσουμε μαζί την ελευθερία της στιγμής.
Βροχή, πολύ βροχή!
Αλλά σε μύριζα κάπου εκεί.
Κάθησα σε μια γωνιά.
Τύλιξα ένα τσιγάρο
και το κάπνίσα.
Τώρα ούτε για συντροφιά στο τσιγάρο μου δεν θα έχω.
Και το ξέρω ότι τώρα με διαβάζεις και κάπου - κάπου θα χαμογέλας.
Απλά θέλω να γνωρίζεις ότι..
Η αγάπη όλα τα πολεμά.
Είσαι ένα αστέρι που το βλέπω και στον ήλιο και στην βροχή.
Μόνο  να γελάς.
Να γνωρίζω ότι είσαι καλά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

31 Αυγούστου.

 Ακριβώς απέναντι στην αγανάκτηση της ιδόμορφης ζωής μας, ανταποκρινόμαστε στο άκουσμα κάθε κελαιδίσματος. Ακριβώς απέναντι στο ιστορικό τέλ...