Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

Ξέρεις τόσα πολλά αλλά ποτέ δεν μιλάς -
Ξέρεις τόσα πολλά και φοβάμαι ότι ο χρόνος σε τυραννά.
Αρρωσταίνεις μέσα από τα σκουπίδια και ο εγωκεντρισμός
προσπαθεί να σε βγάλει  εξω από αυτό το γολγοθά.
Θα ξεχάσεις. Θα αλλάξεις. Θα τρομάξεις.
Θα ξανα κοιταχτείς και από τα ξένα κομμάτια σου θα προσπαθείς να απαλλαχτείς.
Δεν θα φοβάσαι τα πρωινά, αφού τις νύκτες έρχονται  όλα τα βαθιά μας μυστικά.

Ανεχτικότητα της καθημερινότητας.
Σταδιακή ζάλη.
Τρομαγμένες φιγούρες.

Τώρα όλα τα ζητάς.
Θα ήθελες να ήταν όλα όπως παλιά, όλα να ήταν παιδικά.

Ο χρόνος τελειώνει.
Πάμε αντίστροφα.
Δεν έχω και πολλά να πω.

Έπαιξα και έχασα.
Γέλασα και έκλαψα.
Πέθανα αλλά έζησα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

31 Αυγούστου.

 Ακριβώς απέναντι στην αγανάκτηση της ιδόμορφης ζωής μας, ανταποκρινόμαστε στο άκουσμα κάθε κελαιδίσματος. Ακριβώς απέναντι στο ιστορικό τέλ...