Κυριακή 5 Ιουνίου 2016

Με μπέρδεψε η  γοητεία των ματιών σου
που έχω ξεχάσει μέσα στις ντουλάπες του σπιτιού σου, όλα τα υπάρχοντά μου.

Να, που τώρα τρέχω γυμνή μέσα στους δρόμους της αδιαφορίας σου,
ξεστομίζοντας λέξεις παράνοιας σε περαστικούς.

Ντύσε λιγό την ψυχή μου - μη θυμώνεις.
Έχω ξεπαγιάσει από επισκέπτες.

Ντύσε λίγο την ψυχή μου,
και κάθισε εδώ,
Ναι, εδώ - δίπλα μου - χωρίς να φοβάσαι
να σου εξομολογηθώ  ιστορίες
που ισοδυναμουν με πόνο.

Μείνε λίγο εδώ,
να ταυτιστείς με τα κουρέλια μου και
μπάλωσε με.
 
Στάσου.
Κάθισε εδώ. Ναι, εδώ.

Μην είσαι ακόμη ένας επισκέπτης.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

31 Αυγούστου.

 Ακριβώς απέναντι στην αγανάκτηση της ιδόμορφης ζωής μας, ανταποκρινόμαστε στο άκουσμα κάθε κελαιδίσματος. Ακριβώς απέναντι στο ιστορικό τέλ...