Πάντοτε χτυπούσες την πόρτα μου την νύκτα όταν έφτιαχνα τα όνειρα μου..
έτσι απλά για να με στοιχειώνεις..έτσι απλά για να σε φοβάμαι..

Δεν έπαψα όμως ποτέ να σε φοβάμαι, ακόμη εξακολουθώ!
Αγριεύομαι όταν την νύκτα χτυπάς την πόρτα μου
και αναζητάς μια δική μου κουβέντα.

Λες πως μια κουβέντα μου θα σε αναστήσει ξανά.
Αλλά έχεις ξεχάσει πως εγώ έχω πεθάνει εδώ και πολύ καιρό..

Κατασκοπεύεις τα βήματα μου πίσω από την βαριά μαύρη κουρτίνα.
Πληγώνεσαι όταν χαμογελάω γιατί δεν σου ανήκει αυτό το χαμόγελο.
Πληγώνεσαι όταν πονάω γιατί δεν σου ανήκει αυτός ο πόνος.

Κατασκοπεύεις πίσω από μια κλειδαρότρυπα
Στοιχειώνεις τα όνειρά μου
Αναζητάς..
Πονάς...
Μετανιώνεις..
Μετανιώνεις..
Μετανιώνεις...


Μετανιώνω...

Και ήταν κάποτε..

Είχα ξυπνήσει και ακόμη νόμιζα πως βρισκόμουν σε λήθαργο. Ξέρεις κάποια όνειρα ακόμη τα θυμάμαι και νοσταλγώ να έρθουν οι στιγμές του σαν ένα ξεχασμένο παραμύθι.Είχα ξεχάσει κιόλας πως μερικές φορές τα έβαζα στα πόδια γιατί φοβόμουν. Δεν ξέρω τι ακριβώς φοβόμουν.Ακόμη το ψάχνω...Ίσως να φοβόμουν να αναπνεύσω. Να κυριεύσω το εγώ μου.Να σταματήσω και να αρχίσω ξανά την ζωή μου.Δεν θυμάμαι και πολύ καλά... Άλλωστε τώρα είναι νύκτα...Έχουν σκοτεινιάσει όλα γύρω μου.Δεν θυμάμαι πολύ καλά αυτό το παραμύθι.Πέρασε και πολύς καιρός που έπαψα να πιστεύω.... Μεγάλωσα για παραμύθια...Μου το είχαν πει αρκετές φορές αλλά αρνιόμουν να το ακούσω. Έκλεινα τα αυτιά μου και άκουγα την μελωδία που ήθελα να ακούσω.Ίσως αν προσπαθήσεις ξανά να ακούσεις απο μένα αυτή την μελωδία.... θα σε πονέσει!Είχα ορκιστεί στον ευατό μου να σε φάω ζωντανό.Δεν ξέρω τι κατάφερα, τι κέρδισα, τι έχασα στο τέλος.Ήταν μιαν νίκη χαμένη!΄...Έκλεισε και πάλι η αυλαία...το χειροκρότημα ήταν αδύνατό,αργό,ασταθής...
Αλλά πάλι θυμάμαι ακόμη αυτό το παραμύθι...

Η οδός μου!

Κάποτε στερέωσα κάτω από ένα δέντρο τα όνειρα μου και θυμάμαι πολύ καλά εκείνη την τελευταία στιγμή όταν διάβασα το τελευταίο γράμμα σου.
Μου είχες πει πως θα έφευγες μακριά, να βρεις καινούργιες στεριές και καινούργιες θάλασσες.
Είχα ξεσπάσει σε λυγμούς. Τράνταζε όλο μου το κορμί. Τα νύχια μου είχαν ματώσει όλο μου το πρόσωπο. Δεν πίστευα ότι έφευγες. Δεν πίστευα πως είχες φύγει. Θα ξυπνούσα χωρίς ζωή. Θα ανάσαινα τον θάνατό σου. Ήταν μικρές οι λέξεις για να σου πώ ένα αντίο και δεν στο είπα ποτέ. Τώρα θα είσαι σε κάποιους ουρανούς και θα ταξιδεύεις σε καινούργιες στεριές και σε καινούργιες θάλασσες. Τώρα θα πετάς μαζί με τους αγγέλους. Το πρόσωπο μου είναι ακόμη ματωμένο. Το αντίο είναι πλέον ξεσκισμένο. Η ανάσα μου αργή,σταθερή,ήπια..Το κορμί μου έχει κουραστεί, έχει λυγίσει και επιμένει χωρίς λόγο να σε περιμένει.
Ίσως κάποια μέρα σε συναντήσω σε καινούργιες στεριές και σε καινούργιες θάλασσες...

δεν πΆίζω ρόλους!

Πήρα την απόφαση
και επιτέλους το τόλμησα!

Τόλμησα να πετάξω ξανά..
να γευτώ,ν αγαπηθώ να τρελλαθώ..

Κάπου εκεί άφησα κάτι δικό μου...κάτι δικό σου...
Στέκομαι με ότι μου έχει απομείνει και πολεμάω

Τώρα το νιώθω...
τώρα θα γελάσω ξανά..
Μην φύγεις και εσύ..
Εδώ θα είμαι..
κράτα με..

paradexomai

kapoia mera tha to exigisw... kapia mera tha figw apo auto to gliko m to golgotha
kourastika na xtipaw tn porta kai na lipeis
kourastika na 3ediplwnw tn kardia m k na ise ekei
tharrw pws itan 4ema
tharw pws itan mia 4eudaisthisi
den xerw an prepei na epilegw tn gliko tn thanato
p tha me anastenei kai tha me skotwni tautoxrona
na polemaw..i na kse4ixaw?
na agapaw i na parakalaw?
kourastike i 4ixi mou na anastatwnetai!

mia epilogi toso diskoli..!
ti na epileksw?k ti na afisw?

ola mesa sto mialo m trigirizoun san dilimma..
den kserw an tha ithela na itan ola alliws..
an tha me kratouse to diaforetiko...!
Merikes fores niwthw toso adinami
kai alles fores na kuoforei mia dinami sto mialo k stn kardia mou..

k otan akouw apo tis xaramades ts zwis pws tpt den ine tixeo..
tote arxizw na sigkrinw to sinaisthima me tn logiki..
Poso me xaropoiei i logiki.. ma poso me ponaei to sinaisthima?!
An i agapi ponaei toso poli.. gt epimenw? gt paramenw? gt?
arage pou tha kataliksi... ? se ena akomi kseskismeno dakri?

den exw tn dinami na eleksw tn eauto mou!
kai auto me apogoiteuei...
apogoiteuomai p i agapi auti me skotwni..me pligwni..me matwni..

Skeftomai pws an itan ola diaforetika...
tha imun k egw diaforetiki
skeftomai an esi isun diaforetikos...
den tha imun mazi sou toso kairo!

to paradexomai...

giati na polemisw?

ti na polemisw otan o agwnas ine xamenos?
ti na polemisw otan oi ex8roi isxwrisan mesa stis piles ?
otan me kselwgiasan me 4eftika logia...!
P ta logia g mena itan to spathi g na polemisw auto tn agwna g na se kerdisw!
Alla i thelisi ine mikroteri apo ts prosdokies!
O fovos... kirieuei tis prakseis mas...
K otan ana4a to keri mou g na stathw dinati opws m ipes..esi ixes eksafanisti!
k otan m ipes na minw eki g na me kratas k na stirizoume apanw sou..esi etrekses!
ti na polemisw?
ta xamena onira?
ta xamena thelw mou?
ta xamena thelw sou?
k auta xamena einai...

8a polemisw!

eftasa ws edw...den katathetw ta opla..tha polemisw..
piga xwris opla sto polemo..
exw na polemisw ts exthrous m..
p kseprovaluntai apo kathe gwnia..
tr sta diskola...den tha ta afisw...
tha polemisw!

Efiga...!

Mesa se ola se epsaxna.. mesa sta oneira mou.. mesa stous anthrwpous m!
den isun ekei.. puthena den isun..! Den se aggiza..Den se eniwtha...
Monaxa se miriza.. miriza tis stigmes mas..miriza ta gelia mas...miriza ta panta...!
Tin stigmi p se prwtoeida.. tn stigmi p me filises g prwti fora.. tn stigmi p m eipes meine edw min figeis..
Kai omws...kai omws agapi m efiga...! efiga gia tous allous.. kai meta efiga gia mena..
Efiga gia na zisw..Ti na zisw omws? otan esi kratas tis stigmes mou? otan esi kratas tn kardia m..?
Perpatisa..kai skountuflisa!
Den isun ekei! Den isun ekei na me kratas aggalia otan ponusa!
Alla se miriza...!
Auto omws den m eftane..ithela kati perissotero!
Ithela esena!
Ithela na kardioxtipisw ksana!
Ithela na ponesw ksana..!
Alla kai o ponos itan toso glikos..kai to ksexasa ki auto!
Vadizw...perpataw...anazitaw...
Se oneireuomai...kai se ksanaerwteuomai!

Απόλυτο κενό!

Η σιωπή μιλά..
Κάποτε τα λόγια είναι περιττά!
Έτρεξα χωρίς να σταματήσω! Βιάστηκα για την ψυχή μου...για την ζωή μου!
Βιάστηκα αλλά μέσα στην βιασύνη μου, ξέχασα την καρδία μου!
Κάπου την άφησα!
Τώρα....μόνο απόλυτο κενό!
Τώρα.... τίποτα!

Σταματησα...

Θα ήθελα να είσαι καλά εσύ για να μπορώ να είμαι και εγώ!
Θα ήθελα να σου δώσω πολλά ..όπώς έκανες και εσύ!
Έφυγα από σένα για να αγαπήσω εμένα...
Έψαξα το δρόμο για εμένα και ίσως εκεί βρώ και εσένα!
Έκανα τα πάντα με μικρά βήματα..εσύ έτρεχες..!
Φοβήθηκα!

Σταμάτησα...
Εφυγά εγώ για να είσαι καλά...
Έχασα εσένα για να ψάξω εμένα...
Πλήγωσα και εσένα..πλήγωσα και εμένα..

Μέσα από εσένα!

Σ αγαπάω που ήρθες στην ζωή μου
Σ αγαπάω που έφυγές...
Σ αγαπάω που ίσως να ξανάρθεις
Σ αγαπαω γιατί είσαι εσύ...
Και δεν τα βάζεις εύκολα στα πόδια...
Σ αγαπάω γιατί μέσα από εσένα αγάπησα εμένα!

"MAZA"

λέεις: "Δεν θέλω όμως με τίποτα να γίνω ένα μέρος της μάζας που σκέφτεται μόνο τον εαυτούλη της."
Τι εν τζίνο που νομίζεις πως κάμει την "μάζα" να σκέφτεται έτσι? Απάντα σε άλλο ποστ ή αν θέλεις συζητούμε το ;p

Ώραια..Ακόμη ένα θέμα για συζήτηση...

Και θα αναφερθώ στην δική μου προσωπική άποψη..
Αν και στο πιο κάτω Post αναφερόμουν στο συναισθηματικό τομέα.. Δεν παύει το πρόβλημα αυτό να είναι ένα από τα κυριότερα κοινωνικά θέματα που απασχολεί κάποιες ομάδες με διαφορετικές ιδεολογίες! Η μάζα είναι ομάδα από ένα αριθμό ατόμων..Και γώ, και εσύ, και αυτός, είναι μια μονάδα της μάζας αλλά ο κάθε ένας μας έχει κάποια μοναδική ταυτότητα..που κανείς δεν μπορεί να του την αφαιρεσει! Πλεόν.. πιστεύω πως οι αξίες μεταξύ των ανθρώπων έχουν αλλοτροιωθεί! Κυρίαρχος το συμφέρον! Θεοποίηση του χρήματος! Μιζέρια της καθημερινότητας! Ζούμε για να αποκτήσουμε ένα αυτοκίνητο, ένα σπίτι..ένα...Μα έλα που κάπου όλα αυτά ως άνθρωπο δεν σε ολοκληρώνουν!
Ψάχνεις και αναζητάς την ευτυχία σε πιο "σκληρά" πράγματα..σε ενα LSD...εκεί πώς νιώθεις?..Πετας??? Ναι και μάλιστα "πετάς"!..Πετάς,σημαντικό χρόνο από την μικρή σου ζωή!
Θα σου απαντήσω πολύ λακωνικά!
Η "μάζα¨αδιαφορεί για όλα.. αδιαφορεί για το τώρα και το μετά..!Θέλεί να περνάει καλά εκείνος και μόνο εκείνος..Αγαπά τόσο λίγο.. αγαπά τόσο φτηνά
Δεν φτέει κάποιος συγκεκριμένος..αλλά...όλοι...! Όλοι είμαστε υπαίτιοι σ'αυτό που αντιμετωπίζουμε σήμερα, ακόμη και αυτοί που σκέφτονται διαφορετικά γιατί δεν ενεργούν γρήγορα!

---pikooTitT()--

kai otan 3aplwnw monopolw.. k otan anasainw.. apla 3exnw.. k otan se vlepw egw petw... ma ine ena oniro apatilo.. ena oniro mikro.. 3efiga..3efiges.. kourastikes..kourastika... stathika ma den perpatisa! ourliaksa kai den metaniwsa! s agapisa k s afisa... omws den to apofasisa!

AFIERWMENO...

Αυτό ήταν,έκλεισε ενα κεφάλαιο ζωής που έκανε τον κύκλο του.Ξεκίνησε τέλη Δεκέμβρη σαν ιδέα,σαν όνειρο και σαν σκέψη.Μήνες μετά μας δώθηκαν οι ευκαιρίες να γίνει πράξη όλο αυτό.Έν μέρη έγινε,έν μέρη πάλι όχι..Ίσως και αυτή να ήταν και η μαγεία του..Το οτι δεν έμοιαζε με τίποτα συνηθισμένο.. Δεν ξέρω,ίσως να είμαι πολύ τυχερή τελικά και να μη το έχω συνειδητοποιήσει ακόμα.Το λέω αυτό γιατί δυο πολυ σημαντικά κεφάλαια της ζωής μου τα έκλεισα με πολύ γλυκιές αναμνήσεις,με καθόλου πίκρα και με την χαρά του να νιώθω πως με έχουν αγαπήσει και με έχουν ψηλά!Όχι,όχι,δεν μιλάω για φιλία,δεν τίθεται τέτοιο θέμα όταν έχεις ερωτευτεί και οταν έχεις καρδιοχτυπήσει για τον άλλον. Αναφέρομαι στη τιμή που μου έχει δωθεί,όχι μόνο απο τους συγκεκριμένους ανθρώπους,αλλά απο τον ίδιο τον Θεό.Αυτή τη τιμή που νιώθω οταν έχω γνωρίσει άτομα θησαυρούς. Δεν έχει σημασία αν οι δρόμοι μας χωρίζουν..Η καρδιά μου έχει πολύ χώρο ακόμα..Πάντα κρατάω ένα κομμάτι απο τη καρδιά τους το οποίο φυλάω σαν φυλαχτό. Χτες σου είπα να κοιτάζεις τον εαυτό σου και μόνο.Πως κάποτε ήμουν έτσι και εγώ αλλά με πληγώσαν και έτσι υψώθηκαν τείχη γύρω μου.Άμυνα σκληρή,που πάλεεςα πολύ για να την αντιμετωπίσεις. Σίγουρα θα πληγωθώ στη ζωή μου.Σίγουρα θα φάω τα χαστούκια μου και σίγουρα θα αποκτήσω και γώ τις δικές μου άμυνες.Δεν θέλω όμως με τίποτα να γίνω ένα μέρος της μάζας που σκέφτεται μόνο τον εαυτούλη της.Άν πιστεύουμε οτι έτσι ο κόσμος θα πάει μπροστά,απλά κοροιδεύουμε τον ίδιο μας τον εαυτό. Δεν ξέρω άν τα καταφέρω,αλλά σου υπόσχομαι πως και μετά απο χρόνια να με δείς θα σε κοιτάζω με τα ίδια μάτια της καρδιάς,και όχι με εκείνα της μιζέριας και της καχυποψίας. Θέλησες να προσπαθήσεις και πάλι μαζί μου. Έλα όμως που τότε είδες στα μάτια μου τί περνάω.. Τί πέρασα..και πόσο πόνεσα. Τότε και μόνο τότε,αποφάσισες να φύγεις για το καλό μου.. Θυμήθηκες δικές σου παλιές καταστάσεις απο αυτές που σε πλήγωσαν. Τότε ήσουν εσύ στη δική μου θέση και δεν θες να το περάσει αυτό άλλος κανείς. Δε ξέρω άν γυρίσεις ποτέ. Αλλά άν το κάνεις εύχομαι να είμαι σε θέση να σε δεχτώ σαν τον άνθρωπό μου.Και να μη σου γυρίσω τη πλάτη έχοντας η ίδια μια άλλη σχέση. Δεν μου έκανες ποτέ τίποτα κακό για να στο ξεπληρώσω με τέτοια συμπεριφορά. Σ'ευχαριστώ. Δεν έχω τίποτε άλλο να σου πώ. ΤΕΛΟΣ