Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2013

Κάποια θέματα έχουν τα όρια τους και εγω μπορώ να πω ότι ζω σε οριακά σημεία.
Κάποτε θέλω να ξεφύγω, να ξεμπλέξω, όλα να τα ξανα απαλύνω.
Ο πόνος πλεον δεν μετριέται σε πετραδάκια, ούτε σε σταγονίτσες - το παρελθόν που έχεις πίσω σου, σε "σπάζει" και σε λυγίζει με ευκολία.
Ενα μέρος υπάρχει για τον καθένα.
Κάπου θα πάει - κάπου θα κρυφτεί, κάπου θα καταλήξει.

Ίσως σε μια ζεστή αγκαλιά ή σε ένα μέρος κρυφό.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

31 Αυγούστου.

 Ακριβώς απέναντι στην αγανάκτηση της ιδόμορφης ζωής μας, ανταποκρινόμαστε στο άκουσμα κάθε κελαιδίσματος. Ακριβώς απέναντι στο ιστορικό τέλ...