Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013

Βρόντηξα κάποιες ιδέες από τις πολυπόθητες ζωές μου.
Αρκέστηκα στο σινεμά και σε βρομισμένες πατάτες μιας γνωστής αλυσίδας.
Έγινα κυνική.
Ξεπέρασα τον εαυτό μου.
Η αγάπη δεν μετριέται μόνο σε μια νύκτα.
Οι πληγές που αφήνει δεν απαλύνονται στις πατάτες ,ούτε σε αμερικάνικες ταινίες.
Κάποτε σε περίμενα να ρθεις πίσω.
Κάποτε ήσουν λαχτάρα.
Τ'ωρα επαψα.
Δεν έχω ούτε καν την ψευδαίσθηση της αναμονής.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

31 Αυγούστου.

 Ακριβώς απέναντι στην αγανάκτηση της ιδόμορφης ζωής μας, ανταποκρινόμαστε στο άκουσμα κάθε κελαιδίσματος. Ακριβώς απέναντι στο ιστορικό τέλ...