Ότι σε πάρει και σε αφήσει μέσα στα χέρια θα σου γλιστρήσει.
Ότι σε αγγίξει,σε πλημμυρίσει μέσα στα βάθη θα σε ξεσκίσει.
Κι αν τα μάτια σου θα κλείσεις μην το τολμήσεις μη το ζητήσεις.

Τώρα θα δεις πως τα πάντα αλλάζουν και οι υποσχέσεις σου πως με σπαράζουν.
Τώρα θα δεις και θα το νιώσεις πως όλα τα σκοτεινά θα τα βιώσεις.
Κι αν τα μάτια σου θα κλείσεις μην το τολμήσεις μη το ζητήσεις.

Να είχα υπόψη τα μικρά σου,
να μη την πάθαινα με τα σοφά σου.

Να είχα υπόψη τα μεγαλεία,
να μη τα έβρισκα με δυσκολία.

Κι αν αφουγκράζομαι τις σκέψεις
θα είχα ξεφύγει στις προβλέψεις.

Κι αν είσαι κάρμα που θες να αντέξεις,
μη μου αρχίσεις τις επιβλέψεις.

Απόλαυση είναι να κατοικείτε το κορμί και η σκέψη σου από έρωτα.

Ευλογία είναι να κατοικίσε από ένα κορμί και από μία σκέψη.

Ουσιαστική Ευτυχία είναι να χτίσατε και οι δύο το σπίτι που κατοικείτε.

Μας κέρναγε κρασί η μοναξιά και τσουγκρίζαμε τα ποτήρια μας με βία.

Αυτό που μου την δίνει σε σένα είναι η αδυναμία σου.
Η αδυναμία σου να μιλήσεις.
Η αδυναμία σου να έρθεις να με διεκδικήσεις.
Η αδυναμία σου να μου πεις ότι με γουστάρεις.

Αυτό που μου την δίνει σε σένα είναι η σιωπή σου.
Η σιωπή σου όταν δεν μιλάς.
Όταν δεν διεκδικάς-
Όταν δεν λες ότι με γουστάρεις και με θες κτητικά.

Λένε ότι η σιωπή είναι θησαυρός - είναι αρετή.
Η σιωπή είναι μία μαλακία και μίση.
Αν με γούσταρες όσο  σε γούσταρω, θα μιλούσες.
Θα έλεγες λέξεις που ούτε εσύ δεν θα πίστευες.

Αν με γούσταρες  όσο σε γουστάρω
θα ήσουν άοπλος απέναντι μου -
αδύναμος-
εύθραστός.

Αν με γούσταρες θα ήσουν απλά εδω -
να δημιουργάς στιγμές.
Να μου μάθεις πως είναι να με θες
να σου μάθω πως είναι οι χαρές.

Ο έρωτας σε βγάζει από την ικανοποίηση της τάξης.
Είναι χαώδης - γεμάτη εκπλήξεις.
Δεν θα σε ρωτήσει που πας και από που έρχεσαι.
Δεν θα σε αφήσει τις νύκτες να κοιμηθείς ούτε το πρωί να σκεφτείς.

Ο έρωτας θέλει τόλμη, θέλει θάρρος, θέλει και θράσος!
Ο έρωτας θέλει δυο κορμιά, δυο σώματα, δυο μυαλά και όταν το δυο γίνεται ένα ισοδυναμεί με πόνο.

Ο Έρωτας μπορεί να είναι γένος αρσενικού, αλλά έχει θηλυπρεπή συμπεριφορά!

Έχω ζήσει τον έρωτα σε όλες του τις μορφές.
Έχω γεννηθεί και έχω πεθάνει.
Έχω γελάσει και έχω κλάψει.

Από έρωτα λένε.
Από έρωτα θα ζωντανέψεις και θα πνιγείς.
Από έρωτα θα αναστατωθείς.
Από έρωτα θα γίνεις ποιητής.

Από έρωτα -
από έρωτα -
θα αναρωτηθείς -
πως τα φέρνει έτσι η Ζωή.

Ανττιπαθώ τα θλιβερά πρόσωπα της καθημερινότητας.
Αντιπαθώ καθώς κυριεύομαι από μικροπρέπειες.
Αντιπαθώ που τα θέλω όλα  τακτοποιημένα στην Ζωή μου.
Αντιπαθώ τον εαυτό μου γιατί το Χαός έχει κάτι από εμένα και αρνιούμαι την ύπαρξη του.
Θέλω να αντιπαθήσω κι άλλα γεγονότα στην πολυτάραχη ύπαρξη μου αλλά φοβάμαι στο τέλος να μην αντιπαθήσω το μυαλό μου.

Κάθε φορά που ετοιμάζομαι να καταγράψω τα συναισθήματα μου έχω την ψευδαίσθηση ότι θα είναι τόσο τέλειο που θα μαγευτώ.

Έτσι κάθε φορά απογοητεύομαι και με αντιπαθώ - και αφού με αντιπαθώ - σας αντιπαθώ και εσας.

Προειδοποιήσεις.

Μηνύματα με ιστορικά προηγούμενα.

Παρενθέσεις με αγκύλες.

Κλείσιμο ιστορίας.

Θαυμαστικό.

Αν ήμουν ποιητής εποχής θα είχα γελοιοποιήσει τον ίδιο μου τον εαυτό.

Θα αρνιόμουν να γράψω.

Θα ικέτευα για γνώση και για έμπνευση.

Αν ήμουν ποιητής Ζωής θα ήσουν οι λέξεις.

Θα ήσουν η γνώση και η έμπνευση μου.

Και άφου εγω δεν είμαι ποιητής, θα είμαι η εποχή της Ζωής σου!

Το να παλεύκεις με το εγώ σου θέλει πολύ υπόθεση,  θέλει κότσια τζαι θέλει τζαι αντίληψη των γεγονότων που επικρατούν.

Το να κλαίεσαι σε μια κατάσταση τζαι να μεν φκένεις που μέσα έντζαι φταίει κάποιος άλλος - μόνο εσυ!

Η ζωή συνεχίζεται  - για ούλους συνεχίζεται.

Μαθένεις μέσα που τούτην τζαι γινείσκεσαι δυνατός.

Τζαι η δύναμη εντζαι μια λέξη μόνο.

Εν πράξεις.

Πράξεις με αποτελέσματα.

Ούλλα αρχίζουν - αλλά εν τζαι τελειώνουν ούλα.

Κάποιοι φεύκουν -  κάποιοι έρκουντε.

Κάποιοι πονούν μας, κάποιοι μας χαμογελούν.

Η σπίθα δεν θέλει και πολύ να εξελιχθεί σε πυρκαγιά.

Να τα κάψει όλα- να τα πάρει μαζί της.

Άντε και μετά να έχεις την δύναμη να συμμαζέψεις τις στάχτες που άφησε.

Ντυμένη με χαμένα λόγια.
Προδωμένη με ειρωνικό ύφος.
Γδαρμένη από τις σκέψεις σου,
τις μοιραίες υποσχέσεις σου
τις ξεγραμένες σου ματιές.

Ούτε να μου σταθείς
ούτε να μου κρυφτείς
ούτε να τολμήσεις να με σκεφτείς.

Ούτε να ονειρευτείς
ούτε να αμυνθείς
ούτε να κυνηγήσεις να με βρεις.

Εγώ θα φύγω, θα τα πάρω από εδώ,
θα κάνω βόλτα στο κενό.
Δεν θα παρακαλάω για να αγαπηθώ.

Εγώ θα φύγω, θα στο πω,
είναι άλλου το ηρωικό

Είναι γι' αλλούνου το όνειρο αυτό.

Άρεσε της Ερασμίας να αγκαλιάζει ο άνεμος τα μαλλιά της.

Της άρεσε να νιώθει στην μούρη, τον θαλασσινό αέρα σαν να μάθαινε τα μελλοντικά της σχέδια - τα πιο κρυφά μυστικά της θάλασσας.
Οι οπτικές γωνιές της με φόβιζαν.
Δεν μιλούσε πολύ.
Δε γελούσε συχνά.
Μόνο δάκρυζε κάθε φορά που τον έβλεπε πίσω να γυρνά.

Η συγχώρεση δεν θέλει μόνο ηρωισμό - δεν θέλει μόνο αλτρουισμό.

Θέλει αυτοσχέδια βάρκα
και καλό κουπί.

Γι αυτό πριν να συγχωράς μάθε να κολυμπάς.

Δέντρο.

Το δέντρο έχει μεγαλώσει, έβγαλε ρίζες και οι ρίζες του δεν ξεγελάστηκαν από τη γη.

Δεν υπέκυψα σε κανενός το χώμα - δεν σύρθηκα σε κανενός την λάσπη και οφείλω να πω, ότι οι καρποί μου ήταν αρκετά δελεαστικοί.

Έχω περπατήσει σε απέραντα δάση, έχω γνωρίσει τεράστια δέντρα και έχω ζήλεψει τους ατελείωτους τους ίσκιους. 

Έχω γευτεί την μυρωδιά της προδοσίας από το δέντρο που φιλοξένησε τις μέλισσες - σαν να έψαχναν οι αναθεματισμένες λίγη γύρη από το λουλούδι μου - σαν να μην τους έφτανε το γαμημένο το δάσος με τα απεριόριστα λουλούδια και έψαχναν να  ρουφήξουν λίγο από εμένα.

Ναι, έχω γευτεί την μυρωδιά της προδοσίας και πάντα θα την συνοδεύω με την λέξη αρπαγή.

Αρπαγή των ονείρων, της ηρεμίας, της σταθερότητας, των λουλουδιών - της δικής μου γύρης.

Ξέρω όμως, ότι οι μέλισσες μιλούν με τα λουλούδια και ότι προσελκύονται από το νέκταρ τους, επίσης ξέρω, ότι η αναπαραγωγή των λουλουδιών γίνεται με την βοήθεια της μέλισσας.

Αυτό που θέλω να πω, είναι ότι ίσως οι μέλισσες δεν είναι και τόσο κακές - 

τα δέντρα φταίνε - τα αναθεματισμένα δέντρα φταίνε, που ριζώνουν και θέλουν να πιστεύουν ότι  έχουν πάντα δίκαιο - ότι η εμπειρία τους, τους δίνει δικαιώματα - ότι η προδοσία τους δεν θα πονέσει - γιατί είναι ριζωμένοι - είναι χαϊδεμένοι ή και δεμένοι με το χρόνο.

Τα αναθεματισμένα δέντρα φταίνε που ριζώνουν -  

τα αναθεματισμένα δέντρα φταίνε που ριζώνουν και εμείς - 

που είναι τόσο δύσκολο μας να φεύγουμε  και ψάχνουμε απαντήσεις από τα κούφια δέντρα -

από το κούφιο ξύλο μωρέ - σαν να ο κόσμος έχει δημιουργηθεί για ένα δάσος - για έναν κόσμο - για ένα όνειρο.

Δεν υπέκυψα σε κανενός το χώμα - δεν σύρθηκα σε κανενός την λάσπη και οφείλω να πω, ότι οι καρποί μου ήταν αρκετά δελεαστικοί.

Τα δέντρα μου ίσως να μην είναι τεράστια αλλά έχουν τους πιο όμορφους ίσκιους!

Ο θάνατος μου δεν θα είναι και δα ηρωικός.
Με φαντάζομαι να ικετεύω για λίγες αναπνοές,
να καταπιάνομαι από το κομοδίνο,
να αρχίσω να δημιουργώ προσευχές και το πιο αστείο από όλα, να τις πιστεύω κιόλας!
Ο θάνατος μου δεν θα έχει πόνο - θα ανθίσουν τα λουλούδια- θα χαμογελά η φύση και ο ήλιος θα λάμπει.
Ο θάνατος μου, θα είναι γιορτή - και η γιορτή αυτή θα είναι η γέννηση ενός μικρού μωρού.