Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014

Δέντρο.

Το δέντρο έχει μεγαλώσει, έβγαλε ρίζες και οι ρίζες του δεν ξεγελάστηκαν από τη γη.
Δεν υπέκυψα σε κανενός το χώμα - δεν σύρθηκα σε κανενός την λάσπη και οφείλω να πω, ότι οι καρποί μου ήταν αρκετά δελεαστικοί.
Έχω περπατήσει σε απέραντα δάση, έχω γνωρίσει τεράστια δέντρα και έχω ζήλεψει τους ατελείωτους τους ίσκιους. 
Έχω γευτεί την μυρωδιά της προδοσίας από το δέντρο που φιλοξένησε τις μέλισσες - σαν να έψαχναν οι αναθεματισμένες λίγη γύρη από το λουλούδι μου - σαν να μην τους έφτανε το γαμημένο το δάσος με τα απεριόριστα λουλούδια και έψαχναν να  ρουφήξουν λίγο από εμένα.

Ναι, έχω γευτεί την μυρωδιά της προδοσίας και πάντα θα την συνοδεύω με την λέξη αρπαγή.
Αρπαγή των ονείρων, της ηρεμίας, της σταθερότητας, των λουλουδιών - της δικής μου γύρης.

Ξέρω όμως, ότι οι μέλισσες μιλούν με τα λουλούδια και ότι προσελκύονται από το νέκταρ τους, επίσης ξέρω, ότι η αναπαραγωγή των λουλουδιών γίνεται με την βοήθεια της μέλισσας.
Αυτό που θέλω να πω, είναι ότι ίσως οι μέλισσες δεν είναι και τόσο κακές - 
τα δέντρα φταίνε - τα αναθεματισμένα δέντρα φταίνε, που ριζώνουν και θέλουν να πιστεύουν ότι  έχουν πάντα δίκαιο - ότι η εμπειρία τους, τους δίνει δικαιώματα - ότι η προδοσία τους δεν θα πονέσει - γιατί είναι ριζωμένοι - είναι χαϊδεμένοι ή και δεμένοι με το χρόνο.

Τα αναθεματισμένα δέντρα φταίνε που ριζώνουν -  
τα αναθεματισμένα δέντρα φταίνε που ριζώνουν και εμείς - 
που είναι τόσο δύσκολο μας να φεύγουμε  και ψάχνουμε απαντήσεις από τα κούφια δέντρα -
από το κούφιο ξύλο μωρέ - σαν να ο κόσμος έχει δημιουργηθεί για ένα δάσος - για έναν κόσμο - για ένα όνειρο.

Δεν υπέκυψα σε κανενός το χώμα - δεν σύρθηκα σε κανενός την λάσπη και οφείλω να πω, ότι οι καρποί μου ήταν αρκετά δελεαστικοί.

Τα δέντρα μου ίσως να μην είναι τεράστια αλλά έχουν τους πιο όμορφους ίσκιους!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

31 Αυγούστου.

 Ακριβώς απέναντι στην αγανάκτηση της ιδόμορφης ζωής μας, ανταποκρινόμαστε στο άκουσμα κάθε κελαιδίσματος. Ακριβώς απέναντι στο ιστορικό τέλ...