Τσιγάρα.

Τρέμω ολόκληρη και ψάχνω δρόμους να ξεφύγω.
Σε βλέπω με την άκρια του ματιού μου και ξυπνάνε αναμνήσεις μέσα μου-
άλλοτε γλυκές και άλλοτε στιγμές πόνου και απελπισίας.
Είναι καλοκαίρι και μέσα μου είναι τόσο σκοτεινά-μουντά και απάνθρωπα.
Ένα στυλό να είχα!
Ένα τεράστιο στυλό να επέλεγα στο χάρτι της ζωής μου, το πιο σπουδαίο...τους ανθρώπους!

Τσιγάρα ατέλειωτα,
κόσμος να πεινάει,
κόσμος να φοβάται,
κόσμος να ξενυχτάει σε μπαράκια μαζί με μια άγνωστη φιγούρα της βραδιάς.

Τσιγάρα ατέλειωτα
παρακολουθώντας διάφορετικούς κόσμους σε κάθε πλευρά της πόλης

Ατέλειωτα είναι τα τσιγάρα
όπως και οι ανθρώποι!
Κάποια είναι βαρετά και δεν μπορείς να τα αντέξεις
και κάποια ελαφριά για να μπορεί ο οργανισμός σου να ικανοποιείται.


Εκατομμύρια επιλογές, εκατομμύρια ανθρώποι.
Στο τέλος όμως της ημέρας  πολεμάς με το πάθος και το εγω σου.

Δύσκολη η επιλογή.
Μπορείς?