Τρίτη 10 Απριλίου 2012

Τότε τα μάτια παίρνουν φωτιά.
Αστράφτουν από ευτυχία.
Δεν ξέρεις από που ήρθε, αλλά ήρθε.
Δεν ξέρεις τι είναι αυτό, αλλά μπορεί ήδη να το γνωρίσεις.
Επικοινωνείς με τις λίγες σου κουβέντες και τα πολλά αγγίγματα.
Η σιωπή κάπου-κάπου μπορεί να σπάσει..
Η αμηχανία που βρίσκεται γύρω σου προμηνύει την ηρεμία της ψυχής σου.
Δεν ξέρει όμως τι είναι αυτό.
Ίσως να είναι η χαρά κρυμμένη μέσα στην στάχτη...
Σαν μία φυλακή που ανοίγει και δεν είσαι προετοιμασμένος για το αύριο.
Και έσυ όλο μου το έλεγες..
Ότι το φως θα σε εξευτελίσει.
Θα σε κάνει να δεις χρώματα στον ουρανό.
Τα ουράνια τόξα θα εξαντλήσουν το στομάχι σου και θα βγει ένας καινούργιος εαυτός.
Θα χορεύεις, θα υπάρχεις, θα σηκωθείς στα πόδια σου...
 και ενώ η μοίρα παίζει παράξενα παιχνίδια.
εσύ την ικετεύεις ότι δεν θέλεις τίποτα.
Είσαι αρνητική.
Εϊσαι σκυφτή.
Μην δουν τα μάτια σου, που ζητάνε τα άνθη.
Αλλά "Η αγάπη θα 'ρθει".




1 σχόλιο:

Δανάη είπε...

Ωραίο κείμενο, με αντιπροσωπεύει αρκετά αυτόν τον καιρό.

Καλό βραδάκι

31 Αυγούστου.

 Ακριβώς απέναντι στην αγανάκτηση της ιδόμορφης ζωής μας, ανταποκρινόμαστε στο άκουσμα κάθε κελαιδίσματος. Ακριβώς απέναντι στο ιστορικό τέλ...