Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

Τηλέφωνο

Στην γωνιά του δρόμου περιμένω να φανείς,σαν λύτρωση στο δικό μου το κορμί.

Ή φωνή σου σαν ξένο κάλεσμα θα ηχεί
αν την ακούσω ποτέ από το στόμα σου να βγεί.
Ποτέ δεν νοιάστηκες, ποτέ!
Πάει τόσος καιρός που κουραστηκά
να περιμένω στην ίδια γωνιά να φανείς.

Έχω συνηθήσει την απουσία σου
να πονά, καταπιασμένη, εγκαταλελειμμένη
βασανισμένη το τηλέφωνο να κρατώ.
Να περιμένω να χτυπήσει την δική σου φωνή
να ακούσω για να αρχίσω να ξαναζώ.

Πάρε ένα τηλέφωνο σε παρακαλώ,
σε εχω τόσο ανάγκη τώρα που πονώ.

Κουράστηκα να περιμένω
έναν ήχο για να καταπιαστώ.

Πάει τόσος καιρός
που έχω ξεχάσει σε ποιον πρέπει να απαντώ.

Ένα τηλέφωνο ρε μωρό μου γλυκό
να θυμηθώ ξανά να γελώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

31 Αυγούστου.

 Ακριβώς απέναντι στην αγανάκτηση της ιδόμορφης ζωής μας, ανταποκρινόμαστε στο άκουσμα κάθε κελαιδίσματος. Ακριβώς απέναντι στο ιστορικό τέλ...