Σάββατο 25 Αυγούστου 2012

Οι φίλοι μου δεν με κοιτάνε στα μάτια.
Φοβούνται να ακούσουν την πραγματικότητα.
Οι φίλοι μου δεν με κοιτάνε.
Φοβούνται τις αλήθειες.
Κάπου - κάπου τους συγχωρώ.
Συγχωρώ το βόλεμα της ψευδαίσθησης τους.
Βλέπω να κρέμονται από τα χείλη μου θέλωντας σωσίες και σωτήρες.
Ζητάνε όλο και περισσότερα.
Έχω στερέψει από λόγια.
Οι φίλοι μου δεν με κοιτάνε στα μάτια.
Τα μάτια τους θολώσανε και από ζήλια άλλους πλανέψανε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

31 Αυγούστου.

 Ακριβώς απέναντι στην αγανάκτηση της ιδόμορφης ζωής μας, ανταποκρινόμαστε στο άκουσμα κάθε κελαιδίσματος. Ακριβώς απέναντι στο ιστορικό τέλ...