Ακαταπόνητη να ψηλαφίζω την ευτυχία.
Χωρίς κορεσμό να φτάνω στην έξαρση της φαντασίας μου.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
Στερεύουν οι λέξεις. Έχει εξατμιστεί το μελάνι. Πάει να σκάσει από την ζήλια του! Το χαρτί έχει πάρει φωτιά. "Λίγο νερό άνθρωποι, λ...
-
Κάποια παλιά τραγούδια σε ένα ξεχασμένο cd μου φέραν θύμησες από έναν άλλο κόσμο, ονειρεμένο και παραμελημένο.
-
Είναι τέτοιες μέρες που δεν αντέχω τον πόνο. Με χτυπάει σαν κύμα στην καρδιά. Είναι αυτές οι μέρες που είναι σκοτεινές και μοναχικές. Ακό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου