Σήμερα κατέληξα σ΄ ένα συμπέρασμα.

Όπου το συμπέρασμα αυτό αποτελείται από ένα άλλο συμπέρασμα.

Άρα στην ουσία αν υπάρχει ένα συμπέρασμα θα ανακαλύψεις κι άλλο.

Και στο τέλος πιο θα ακολουθήσεις;

Το λογικό ή το συναισθηματικό;

Επιστημονικά δεν υπάρχει συναισθηματικός τομέας,

γιατί τα πάντα καθορίζονται εγκεφαλικά.

Άρα ας ξεχάσουμε για λίγο τις καρδούλες, τους κόμπους στο στομάχι, τις πεταλουδίτσες και δεν ξέρω τι άλλο έντομο πετάει μέσα σου.

Aς στηριχτούμε λίγο σε αυτό τον τυπά... τον Έρωτα!

Που χτυπάει πόρτες, παράθυρα, καμπανάκια, κουδουνάκια, την γυναίκα του απέναντι σπιτιού κτλ κτλ.

Άρα, ο Έρωτας χωρίζεται στα δυο. Ε - ρωτάς.  

Και εδώ καταλαβαίνεις τον φασιστικό του χαρακτήρα.

Επιβάλλει αυτά που θέλει χωρίς να ρωτήσει.( εν ρωτά - κυπριακή διάλεκτος).

Μην πεις κουβέντα εσύ! Απαγορεύεται.

Θα σε χαστουκίσει, θα σε ξεζουμίσει, θα σε ρίξει στα πατώματα

θα σου φέρει διάφορα έντομα, πτηνά και θηλαστικά μέσα στο σπίτι.

Μετά ξαφνικά θα σε αγαπήσει, θα είναι όλο φιλάκια ναζάκια κι αρκουδάκια

και θα ξυπνήσεις τα μεσάνυκτα με τα πόδια του μέσα στην φάτσα σου, το ροχαλητό του να σου τρυπάει τα αφτιά και το κουζινομάχερο πάνω από το υπέροχο λαιμό του.

Ax!

Τι μαγευτικός είναι ο έρωτας...

Αλλά φταις και εσύ.

Δεν ήξερες δεν ρώταγες; ;-)