Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

Δεν γνώριζαν.

Άνοιγες τα πόδια σου ψάχνοντας τη στιγμιαία ευχαρίστηση.
Οι άντρες της ζωής σου ήταν πολλοί, άλλα λίγoi σε άγγιξαν με συμπόνια.
Αναζητούσες τον έρωτα σε κάθε σου γνωριμία και όλοι σε φώναζαν "τσούλα."
Εσύ μερικές φορές τα έσπαζες και έκλαιγες.
Δεν γνώριζαν..
Δεν γνώριζαν τι είχες περάσει τόσο καιρό.

Ντυνόσουν επιλεκτικά - γοητευτικά - προκλητικά
για να κερδίσεις τον στόχο σου....

Σαν στόχος του έρωτα είχες τα αγόρια.
Τους θεοποιούσες και τους λάτρευες.
Τους μισούσες και τους ικέτευες.

Έφτιαχνες το μουτράκι σου τόσο ρομαντικά.
Έβαζες το ροζ σου φουστανάκι
εκείνο με την δαντέλα κάτω στην γωνιά,
φορούσες το άρωμα της γιαγιάς,
από τριαντάφυλλο με αρωματα μεθυστικά,
για να ταιριάζει η εικόνα σου μαγικά με
τα άσπρα γοβάκια της μαμάς.

Χόρευες τόσο διαφορετικά τον έρωτα
που τα αγόρια τρελαινόντουσαν για μια δική σου βραδιά.
Μα δεν γνωρίζαν.

Δεν γνώριζαν ότι αυτός που αγαπάς έχει φύγει τόσο μακριά. -
Πως πονάεις τις νύκτες και μεθάς με ουίσκι συντροφιά.
Δεν γνώριζαν πόσο χαμηλά έχεις φτάσει
προσπαθώντας να προχωρήσεις μπροστά.
Δεν γνώριζαν ότι έχεις πάψει πλέον να χαμογελάς.
Δεν γνώριζαν ότι εκείνον ψάχνεις όλα τα χρόνια
δίχως καμμιά παρηγοριά.
 - Δεν γνώριζαν ότι
 στα χέρια σου την χαρά του ποθάς.

Ακόμη αυτόν αναζητά..

Αυτόν που την έκανε κάποτε να αγαπά.



31 Αυγούστου.

 Ακριβώς απέναντι στην αγανάκτηση της ιδόμορφης ζωής μας, ανταποκρινόμαστε στο άκουσμα κάθε κελαιδίσματος. Ακριβώς απέναντι στο ιστορικό τέλ...