Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

Δεν είμαι ποιητής.
Δεν είμαι συγγραφέας.
Είμαι ένα τιποτένιο οργανικό σύνολο.
Οι αναπνοές μου με βάρεσαν.
Τα μάτια μου ξέβαψαν.
Τώρα έγινα ένα κομμάτι του κόσμου.
Με διαβάζουν σαν να είμαι εγω.
Εγώ δεν ξέρω τι είμαι.
Χάνομαι μέσα σε λέξεις - μέσα σε παύσεις.
Τους κοιτάζω στα μάτια ψάχνοντας να βρω αλήθειες.
Χάνομαι μέσα στα ψέματά τους.
Σκούριασαν οι αγκαλιές τους.
Χόρεψαν τα πτώματα τους.






Δεν υπάρχουν σχόλια:

31 Αυγούστου.

 Ακριβώς απέναντι στην αγανάκτηση της ιδόμορφης ζωής μας, ανταποκρινόμαστε στο άκουσμα κάθε κελαιδίσματος. Ακριβώς απέναντι στο ιστορικό τέλ...