Έτριζε η πόρτα,αγόρι μου...καθώς έμπαινες στο δωμάτιο.
Έτριζε και η παρουσία σου.
Έτριζαν και τα συναισθήματά μου.
Η καρδιά μου ήταν λιώμα από τα ποτά.
Ούτε που με κοίταξες, απλά πέρασες από δίπλα μου
για να ετοιμάσεις την βαλίτσα με τα ρούχα.
Ούτε που με κοίταξες, απλά προσπέρασες,
σαν να μην υπήρχα ούτε εκείνη την φορά.- σαν να μην ήμουν η ζωή σου τώρα πια.

Με άκουσες που έκλαια.
Σταμάτησες μόνο εκείνη την  φορά
και γέλασες ειρωνικά.
Ούτε πως ήμουν η ζωή σου τώρα πια.
Ούτε πως ήσουν εσύ που γνώρισα στο
πάρκο με τα πουλιά.
"Έλα να πετάξουμε μαζί, θα σου δώσω εγώ
τα δικά μου τα φτερά, μην φοβάσαι κι
ας είναι τσακισμένα από παλιά..
Έλα με τα δικά μου
τα φτερά, αντέχουν και των δύων μας την χαρά".
Έτριζε η παρουσία σου αγάπη μου
σαν σε έβλεπα που έφευγες,
κι σαν ναυαγός μάζευα τα δάκρυα από το πάτωμά μου.
Πελαγωμένη μέσα στο δωμάτιό μου.
Μέσα στην στεναχώρια μου.
Μέσα στην ζωή μου.
Στην απουσία σου.
Στην απαισιοδοξία σου.
Στην φαντασία σου.
Στα λόγια σου.
Στις εντάσεις σου.
Στις συστάσεις σου.
Στις γαμημένες εκφράσεις σου.

Έτριζε η παρουσία σου αγόρι μου
και εσύ γέλαγες ειρωνικά, σαν να μην
με γνώριζες, σαν να μην ήμουν η αγάπη σου η παλιά.. -σαν να μην ήμουν ζωή σου τώρα πια.

Εγω.. Εγω..
που ήμουν εκεί με τα λίγα σου,
με τα όχι σου,
με τα μη σου,
με τα πρέπει σου,
με τα δήθεν σου,
με τις ήττες σου,
με τα ίσια σου,
με τα ανάποδά σου.
Εγω που ήμουν εκεί, όταν
έφευγες και όταν έρχεσουν.
Εγώ που ήμουν εκεί, όταν αγάπησες αυτή την άλλη.
Εγώ που έγινα άλλη για να μ' αγαπήσεις όπως εκείνη,
να με κοιτάξεις όπως εκείνη,
να μου μιλήσεις όπως εκείνης,
να με φιλήσεις όπως εκείνη,
να κλάψεις,
να πονέσεις,
να υποφέρεις,
να μην σταματήσεις.

Κι αυτό το γαμημένο μου μυαλό, δεν άντεξε - τα έπαιξε.
Θα ήθελα πολύ να σου στρίψω το τσιγάρο στην μούρη.
Έτσι για να δεις πως είναι να καίγεσαι και να πονάς κατάματα!
Κι  ας τρίζει η παρουσία σου αγόρι μου..
Συγγνώμη θα πω πρώτα στον εαυτό μου γιατί πείρα δανεικά φτερά
και συγγνώμη  σε σένανε ρε μπάσταρδε που σου έδωσα συναισθήματα
που δεν ξέρεις να εκτιμάς.

Κάτι ακόμα, και μην το παραγελάς.
Να σαι καλά.
Μαζί σου έμαθα να πατώ γερά.
Να εκτιμώ τα πιο μικρά.
Να ανασαίνω τον καινούργιο αέρα
να είμαι έτοιμη για τα όμορφα
που κάθε ταξίδι σου παραφύλα.

Να σαι καλά, τρίζει δεν τρίζει η παρουσία σου.. Πια δεν με αφορά!