Έχω ακούσει για κάποια "Θεία Δίκη", έχω ακούσει ότι αν βρίσκεσαι σε κάποια θέση θα βρεθεί και  ο άλλος, επίσης, έχω ακούσει,ότι όλα είναι ρόδα και γυρίζουν.
Δεν ξέρω τι έχετε ακούσει, αλλά το μόνο που εξακολουθώ να ακούω είναι την Θεία Στέλλα να μιλάει ατελείωτες ώρες, για τους έρωτες της ζωής της, για τα πάθη της, για τα λάθη της.
 Ώρες - ώρες μου τρυπάει τα αυτιά.
Όμως ποτέ δεν την διακόπτω, έχει τόσα πολλά να μου πει - τόσα να μου διηγηθεί, μερικές φορές καταφέρνω να κοιτάξω μέσα από τα μάτια της την λάμψη των στιγμών της.
Μου είχε πει για κάποιον Θανάση, ότι ήταν ένας έρωτας μεγάλος, ότι γι αυτόν πήγε στα Χανιά να τον συναντήσει, ότι έκαναν έρωτα κάτω από ένα δέντρο και εκεί σφράγισαν τον έρωτά τους.
Μου είχε πει ότι τα μάτια του ήταν τόσο μεγάλα όσο και τα όνειρα που είχαν κάνει.
Λέγανε ότι θα παντρευτούν, ότι θα ζήσουν στο χωριό, μακριά από την πόλη.
Ότι κι αν είχαν πει, έμειναν όνειρα!
 Ο παππούς ήταν αυστηρός, είχε αυτή την κυπριακή ατάκα μέσα στο μυαλό του "Παπούτσι από τον τόπο σου, κι ας είναι μπαλωμένο" έτσι η Θεία έμεινε με τα παπούτσια στο χέρι.
Έρωτας μεγάλος λέει.
Παραμιλάει... Την ακούω να παραμιλάει.
Να λέει το όνομά του.
"Θανάση..Θανάση.."
Την ακούω που αναστενάζει.
Έρωτας ανεκπλήρωτος λέει.
Τι να της πω και εγώ?
Τόσα λίγα ξέρω από την ζωή.
Την ακούω μόνο.
Άλλωστε μόνο αυτή έχω τώρα.
Η μάνα έχει φύγει.
Συμβιβάστηκα και με την απουσία της ρε γαμώτο και αυτό είναι που με τρομάζει.
Μάνα είναι. Δεν συμβιβάζεσαι ποτέ με την απουσία της.
Δεν συμβιβάζεσαι ποτέ με ένα θάνατό του "Εγω" σου.
Κάποτε πίνω κι ένα κρασάκι στην "Υγειά της".
Κόκκινο όμως!
Έτσι όπως ήταν και το αγαπημένο της χρώμα.
Κόκκινο!
Α ρε μάνα, που πήγες και με άφησες εδώ με αυτά τα ανήμερα θηρία.
Θέλω να πιαστώ από δύο χέρια ζεστά.
Θέλω να έχω έναν άνθρωπο που μέσα στα μάτια του να καθρεφτίζεται η αγάπη.
Λάθος! Η ΑΓΑΠΗ! Με όλη την έννοια.
Έτσι όπως μ' αγαπούσες εσύ...που σε τσάντιζα αλλά πάντα ήσουν εκεί όταν ήμουν αδύνατη.
Πέρασα και εγώ από έρωτες.
Άλλοι κακοί, άλλοι γλυκοί, άλλοι αδιάφοροι, άλλοι λατρεμένοι, κι άλλοι πονεμένοι.
Δεν ήσουν εκεί να σου τα λέω τα βράδια που είχα αγωνία για το πρώτο μου ραντεβού,
για το πρώτο μου φιλί, για όλα τα πρώτα μου και όλα τα τελευταία μου.
- Εκείνα που δεν θα ξανάκανα ποτέ μου.
Και ξέρεις την Θεία Στέλλα... Θα με συμβούλευε πάντα σαν Θεία.
Ποτέ σαν μάνα.
Άντε τώρα. Μιλάω πολύ. Σίγουρα αν ήσουν δίπλα μου θα με μάλωνες.
 Πάντα ξεφεύγω από το αρχικό μου θέμα.
Δεν θέλω να πηγαίνω στον τάφο σου.
Δεν θέλω να σε επισκέπτομαι εκεί.
Εκεί πηγαίνουν οι νεκροί.
Και ξέρεις..
Εσύ ζεις.
Εσύ ζεις μέσα στο Εγώ μου.