Διστάζω να ακούσω τη φωνή σου.
Θέλω να παλέψω μες στο νου σου
και να κοιμηθώ
παρέα με το νανούρισμά της
μυρωδιάς του κορμιού σου.
Να κυληστώ στα σεντόνια
της δικής σου της αφής,
σαν άγριος
και αφημένος κατακτητής.
Θα θελά να ήμουν σταγόνα 
να κατρακυλήσω,
από τα μαλλιά σου,
να κάνω ταξίδια,
στα πιο κρυφά στιγμιότυπά σου.
Θα ήθελα να ήμουν όλα αυτά
που ακόμα ονειρεύεσαι
και άπιαστο όνειρο
σου φαίνεται.
Θα παίζω με τις λέξεις
αφού έτσι σ΄αρέσει.
Μήπως υποκύψεις
και σε κάνω επιτέλους
να μιλήσεις.
Να μου πεις έστω μια κουβέντα
ενω θα κοιτάζω χαμηλά,
να απλώνεις το χέρι σου,
αναγκάζοντας με, να κοιτάω στα ψηλά.
Να σου λέω πόσο όμορφος είσαι όταν χαμογελάς
να φοβάμαι να κοιτάω τα μάτια σου
που λάμπουν από μακρυά
Θα ήθελα να μου πεις για αστέρια φωτεινά,
να σταματήσω να τα γυρεύω εδώ κάτω στην στερίά.