Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2014

Γυναίκα.

Με κουράζει η πραγματικότητα τους.
Έχω σταματήσει να οδηγώ στους δρόμους και πλέον κινώ τα πόδια μου .
Βλέπω τα ζευγάρια που αντικατοπτρίζουν μια ψεύτικη συναισθηματική απώλεια του καθορισμένου χρονικού τους ενδιαφέροντος και με εκνευρίζει.

Με εκνευρίζουν και οι γυναίκες.
Το κάθε είδος γυναικείας συμπεριφοράς.
Μη βιαστείτε και βγάλετε συμπεράσματα ότι είμαι ακόμη ένας μισογύνης.

Ο Τάσος μου λέει να είμαι πιο χαλαρός με τις γυναίκες γιατί είναι σαν γατάκια.
Εγώ τους γάτους δεν τους γουστάρω  - είναι πονηρά πλάσματα.

Τις Κυριακές όταν κατεβαίνω στην πλατεία νιαουρίζουν σαν τρελές.
Ο Τάσος φωνάζει ότι εδώ έχει "μπόλικο ψωμί" - αν ήθελα ψωμί, θα πήγαινα στο φούρνο!

Εγώ θέλω μια γυναίκα που να με καταλαβαίνει.
Να με ακούει όταν δεν μιλάω και να μη γκρινιάζει σαν τη μάνα μου!
Θα ήθελα τα πρωινά μας να είναι σαν παράσταση συμφωνικής ορχήστρας,
να μυρίζει Άνοιξη, να έχει άσπρο βελουδένιο σώμα και τα χείλη της -
Αχ! Τα χείλη της να είναι σχηματισμένα σαν καρδιά - σαν κόκκινη καρδιά.

Εγώ την γυναίκα μου, την θέλω όμορφη εξωτερικά και ψυχικά.
Θα ήθελα πολλοί να την ποθούν αλλά αυτή να γουστάρει μόνο εμένα!
Να ξυπνούσα πλάι της, να της χάιδευα τα μαλλιά,
να είχε ένα πρόσωπο που θα με ηρεμούσε και κάτι μάτια που θα τραγουδούσαν.

Εγώ την γυναίκα μου, θα την κάνω γυναίκα μου!
Όταν θα την γνωρίσω θα το αναγνωρίσω!
Θα το ομολογήσω ότι αυτή είναι - ότι αυτή θα ήθελα να είναι η μάνα των παιδιών μου.
Θα σε διεκδικήσω - στο ορκίζομαι.
Ακόμα κι αν με διώξεις - θα είμαι εκεί, θα πολεμώ για εσένα, γιατί εσύ θα είσαι η γυναίκα μου!

Κάνε λίγη υπομονή.
Περίμενε με.
Σε ψάχνω.
Θα σε βρω.
Στο ορκίζομαι.
Θα σε κάνω γυναίκα μου.

Στο ορκίζομαι.
Σε ψάχνω.
Θα σε βρω.
Περίμενε με...
Περίμενε με λίγο ακόμη..







Δεν υπάρχουν σχόλια:

31 Αυγούστου.

 Ακριβώς απέναντι στην αγανάκτηση της ιδόμορφης ζωής μας, ανταποκρινόμαστε στο άκουσμα κάθε κελαιδίσματος. Ακριβώς απέναντι στο ιστορικό τέλ...