Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2014

Στην ντουλάπα μου δεν νοσταλγώ φορέματα.
Νοσταλγώ τα αγόρια που παίζουν μπάλα στην αλάνα - τα αγόρια  που γελάνε.
Θα μ' άρεσε να φοράω τα σκισμένα μου ρούχα και τα μαλλιά μου να είναι σαν κλωστές μπερδεμένες - να μη με νοιάζει αν τα αγόρια κλέψουν ματιές για την σάρκα μου - να μη με νοιάζει αν θα με δουν  ερωτικά.

Δεν έχω την δυνατότητα να γνωρίζω και να αναγνωρίζω το γένος μου.
Είμαι άνθρωπος.
Είμαι άντρας.
Είμαι γυναίκα.
Είμαι ετερόφυλος.
Είμαι ομοφυλόφιλος.
Είμαι λεσβία.

Είμαι άνθρωπος.
Χωρίς πατρίδα.
Χωρίς σύνορα.
Χωρίς όρια.

Είμαι άνθρωπος, ότι κι αν σημαίνει αυτό.
Έχω αισθήματα -συναισθήματα.
ελλατώματα - με χαμογέλα.

Είμαι άνθρωπος ότι κι αν σημαίνει αυτό.
Χωρίς στερητικό.
Χωρίς έλλειψη τονισμού.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

31 Αυγούστου.

 Ακριβώς απέναντι στην αγανάκτηση της ιδόμορφης ζωής μας, ανταποκρινόμαστε στο άκουσμα κάθε κελαιδίσματος. Ακριβώς απέναντι στο ιστορικό τέλ...