Πάμε.

Να βγαίνουμε και λίγο έξω από το κουτί μας - να έχουμε την ευθύνη της μυρωδιάς μας  και των συναισθημάτων μας.

Δεν θέλει και πολύ το μυαλό για να του στρίψει, να τα πάρει και να τα αφήσει.

Μη καθησυχαζόμαστε στην υπέρτατη αποχαύνωση του βολέματος μας.

Μη καθησυχαζόμαστε στα περιττώματα των ανθρώπων και στις σαβούρες των στιγμών τους.

Δεν θα έρθει κανένα βελουδένιο χέρι να μας σφίξει το χέρι - δεν θα έρθει κανείς να μας ανακατέψει τα μαλλιά, να μας σκουντήσει με τον αγκώνα του και να μας πει "Έλα πάμε".

Δώσε γροθιά στα κουτιά - στους φόβους - στα υστερικά.

Δώσε όσο πιο δυνατά - και τότε θα ρθει κάποιος να μας πει "Έλα ξανά"!