Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2014

Mάνα, τις νύκτες πίνω αλκοόλ,  τυλίγω δυο γάρα και σε σκέφτομαι.
Μάνα, τα άπλυτα έχουν στοιβαστεί και τα πιάτα έχουν βρομίσει.
Μάνα, τα έχω γαμήσει όλα μέσα στην ζωή μου - Είμαι άνεργη, ανύπαντρη και απροστάτευτη.
Μάνα είμαι μικρή ακόμη, τα πόδια είναι φθαρμένα από το παιχνίδι και τα όνειρα μου μεγάλα.
Mάνα, πάρε με στο κρεβάτι και πες παραμύθια για καληνύκτα.
Μάνα, σε έχω ανάγκη όπως παλιά.
Κι αν έχεις γεράσει, κι αν τα μάτια σου δε με βλέπουν καθαρά.
Σ αγαπάω και πάλι μαμά! Τόσο δυνατά!





Δεν υπάρχουν σχόλια:

31 Αυγούστου.

 Ακριβώς απέναντι στην αγανάκτηση της ιδόμορφης ζωής μας, ανταποκρινόμαστε στο άκουσμα κάθε κελαιδίσματος. Ακριβώς απέναντι στο ιστορικό τέλ...