"Μη βιάζεσαι, μη τρέχεις τα τρένα είναι πολλά".
Όλο αυτό μου λες - Όλο αυτό λες και θες να με καθυσυχάσεις ότι δεν θα πας πουθενά - ότι δεν θα τελειώσεις - ότι θα μείνεις εδώ για πάντα!
Δεν είσαι καν στην καθημερινότητα μου - δεν ξέρεις πως μ' αρέσει ο καφές - δεν ξέρεις καν πως όταν τρώω χρησιμοποιώ τα χέρια - όταν γελαώ με ακούει και ο διπλανός μου- δεν γνωρίζεις - δεν ξέρεις πόσο απρόσεκτη είμαι - πόσο αβοήθητη - πόσο κουρασμένη είμαι.
Δεν γνωρίζεις - δεν ξέρεις - πόσο μικρή γίνομαι απέναντι σου -
πόσο δειλή και αδύνατη- πόσο με εξουσιάζεις- πόσο αφάνταστα πολύ με κομματιάζεις.
Δεν γνωρίζεις - δεν θα μάθεις - δεν θα ξέρεις.
Ότι τις νύκτες ανοίγω το παράθυρο με σκοπό να κοιτάξω λίγο ουρανό.
Δεν γνωρίζεις - δεν θα μάθεις - δεν θα ξέρεις.
Ότι τις νύκτες , χαιδεύω τα ρούχα σου.
Δεν γνωρίζεις - δεν θα μάθεις - δεν θα ξέρεις.
Ότι έχω πεθάνει, βρήκε το πτώμα ο Σταμάτης.
Δεν γνωρίζεις - δεν θα μάθεις - δεν θα ξέρεις.
Ότι ήδη θάφτηκα.
Δεν γνωρίζεις - δεν θα μάθεις - δεν θα ξέρεις.
Ότι περιμένω να μου φέρεις λουλούδια.
Δεν γνωρίζεις - δεν θα μάθεις - δεν θα ξέρεις.
Ότι τελείωσα μαζί σου..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου