μ.ν.

H νύκτα μύριζε πόνο.Δεν ήξερα αν έτρεμα από το κρύο που ένιωθα εκείνη την στιγμή ,
ή το κόρμί μου τραντάζετουν από τα αισθήματα που με κυριαρχούσαν.
Ήταν κάποιες ώρες που ένιωθα να χάνω την γη γύρω από τα πόδια μου.
Μούδιαζε όλο μου το είναι.
Οι δυνάμεις μου ήταν ελάχιστες .
Ένιωθα να τυλίγομαι με ένα άσπρο πανί.
Οι αναπνοές μου γλεντούσαν σε γρήγορο ρυθμό...
και εσύ.. εσύ, απέναντι μου,
να πολεμάς.. να με κρατάς αγκαλιά, να μην μ' αφήνεις να φύγω έτσι απλά.
Ύπάρχουν κάποια μάτια που έχουν μεσά τους την σπίθα της φωτιάς, που πονάνε όταν και
εσύ πονάς.
Υπάρχουν κάποια χέρια που σε κρατάνε δυνατά, που πολεμάνε για εσένα πιο γερά.
Kι αν υπάρχουν και εκείνες οι ώρες που ξεσπάς και μου λες ότι "Η αγάπη δεν είναι να τρέχεις μακρυά" θα εχω το πρόσωπο μου χαμηλα, να μην κοιτάζεις που θα δακρύζω στα κρυφά.