Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012

Eνθελω να δικαιολογηθώ ούτε να φέρω τον εαυτό μου σε καλύτερη θέση.
Ένθελώ ποτέ τα μάθκια μου να βλέπουν το πάτωμα τζαι να μεν ξέρω τι ενα έβρω μπροστά μου.
Τζαι ξέρω πολλά παραπάνω από ότι έπρπε να ξέρω.
Ξέρω ότι μου λείπείς.
Ότι οι μέρες τωρά ένεσχι τόσα πολλά χρώματα όσο πριν.
Ξέρω ότι αμαν κοιτάζω τον ουρανό εν μου κάμνει διαφορά αν εν γκρίζος ή γαλάζιος.
Ξέρω τζιάλα που ένθα ήθελα να μιλήσω τωρά.
Αλλά ξέρω τζαι τον ευατό μου που έξω τζαι νεκατοτά.
Ξέρω ότι ενα δώσω μια κλοτσιά σε ούλα τζαι ενα τα διαλύσω, γιατί έτσι την βρίσκω..
Τζαι μετά μπορεί να  ταχάνω..Αλλά εξακολουθεί τούτο το πράμα το σπαστικό να είμαι εγω, μα εν τζαι θέλω να το αλλάξω.
Τούτο που είμαι εκαθορίσαν το οι πράξεις μου τζαι οι αποφάσεις μου.
Τζαι μπορεί τούτες οι πράξεις τζαι οι αποφάσεις να ήταν στιγμιαίες
αλλά με ανεξίτηλη διάρκεια εκουμπήσαμε τζαι εχαράξαμε. Εφκάλαν το πετσί μου, εφανήκαν τα κόκκαλα, τζαι έγινε ένα τεράστιο πάρτυ μες στα οργανά μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

31 Αυγούστου.

 Ακριβώς απέναντι στην αγανάκτηση της ιδόμορφης ζωής μας, ανταποκρινόμαστε στο άκουσμα κάθε κελαιδίσματος. Ακριβώς απέναντι στο ιστορικό τέλ...