Παρασκευή 29 Αυγούστου 2014

Αγόρι μου είσαι τόσο έντονος - το νιώθω σε κάθε σου χτύπο - σε κάθε σου κίνηση.
Σε χαζεύω πως με κοιτάς και με ξεσκίζεις με τα μάτια σου - πόσο γουστάρεις άραγε να με ρίξεις απάνω στα σεντόνια σου;

Είσαι τόσο έντονος αγόρι μου και εγώ τόσο αδύνατη απέναντί σου, σαν να μη μπορώ να σου κάνω έρωτα, σαν να μη μπορώ να σου δοθώ.

Αυτή η σιωπή σου με τρελαίνει.
Θέλω να έρθω να σε τραβήξω από τα μαλλιά, να στα πω όπως εγώ ξέρω, όπως τα αντιλαμβανόμαστε, όπως μπορούσαμε να τα χειριστούμε, όπως εσύ και εγώ τα αισθανόμασταν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

31 Αυγούστου.

 Ακριβώς απέναντι στην αγανάκτηση της ιδόμορφης ζωής μας, ανταποκρινόμαστε στο άκουσμα κάθε κελαιδίσματος. Ακριβώς απέναντι στο ιστορικό τέλ...