Κυριακή 3 Αυγούστου 2014

Απορώ πως μπόρεσα να σε αφήσω - πως μπόρεσα να σου γλιστρήσω -
Τώρα που καθορίζεις το μυαλό και τις σκέψεις - είναι αδύνατο να κοιμάμαι αρμονικά.
Απορώ πως μπόρεσες να με αφήσεις και να μη με ρωτήσεις - τώρα έχεις φύγει και έχω αγανακτήσει.
Δεν είναι πως δεν σε περίμενα - δεν είναι πως δεν θα σε περιμένω - αλλά θα έχω κουραστεί  - θα έχω γεράσει και  όταν θα ΄ρθεις θα είναι αργά για να ανθίσω.

Τώρα δεν ξέρω με τι λόγια να σε περιγράψω και με τι παύσεις θα σε εκφράσω.
Τι θα σου πω για να μην σε χάσω και πια αλήθεια να σου ονομάσω.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

31 Αυγούστου.

 Ακριβώς απέναντι στην αγανάκτηση της ιδόμορφης ζωής μας, ανταποκρινόμαστε στο άκουσμα κάθε κελαιδίσματος. Ακριβώς απέναντι στο ιστορικό τέλ...