Έχει περάσει αρκετή ώρα από τότε που είμαι ακίνητη έξω από την πόρτα σου...
Έχουν περάσει και τα καλοκαίρια, και από τότε που έχω να σε δω έχουν μακρύνει τα μαλλιά μου, έχω γίνει άδεια και ο πόνος κατάντησε ίδιος εγώ.
Θα περάσουν αμέτρητες οι ώρες μακρυά σου και δεν θα βρίσκεσαι στις νύκτες μου - θα πονώ αθόρυβα και δεν θα με ψάχνεις.
Θα ήθελα να έρθεις να με βρεις να με αναλύσεις - να με μαλώσεις που σκέφτομαι τόσο πολύ, να είσαι έτοιμος να με αντιμετωπίσεις και να μη φοβάσαι - να μη φοβάμαι και να είμαστε σαν αέρας και νερό.
Θα έρθει η στιγμή που εγώ και εσύ θα χορέψουμε μαζί, αλλά όχι το τελευταίο χορό.
Θα φορώ το άσπρο φόρεμα μου και θα είναι η αρχή της μουσικής μας - η αρχή του ερωτά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου