Κανείς δεν έμεινε εδώ.
Κανείς δεν κοίταξε πίσω του.
Κανείς δεν δάκρυσε με τη χαρά σου.
Κανείς δεν με έκανε να ανησυχήσω
Κανείς δεν ήταν έδω
όταν ήταν όλοι μαζί.
Αλλά δεν θα ζούσες ούτε μια στιγμή χωρίς εμένα.
Έτσι είχες πει.και τότε δάκρυσα από την χαρά μου,
έτσι ανησύχησα,
έτσι ήταν όλοι εδώ!
Δεν ξέρω τι είναι όλα αυτά τα παρανοικά
που μου ξεστομάς.
Μου κρατάς στο χέρι και στον αγώνα πάμε συντροφιά.
Λένε ότι η βενζίνη έχει την πιο όμορφη μυρωδιά.
Έχω καλυμένα τα σπρέι κάτω από τα παντελόνια μου
και δεν φοβάμαι να φωνάξω από χαρά.
Έχω πείσμα και θα το δείτε
με τις πέτρες στην μούρη σας
θα βρεθείτε, και τα γουρούνια
θα φοβούνται σαν μωρά το στουπί!
Όλη η πόλη πάει να τρελαθεί.
Καλλιτέχνες της ζωής
την εξέγερση ζωγραφίζουν
τους εφιάλτες σας ξανά!
Έχουμε κάτι που δεν έχετε εσείς.
Έχουμε την γροθιά!
Είμαστε εμείς που σφυρίξαμε
και λεηλατήσαμε το κάθε μπουρδέλο σας.
Έχω την επιλογή να σας φτύνω στα μούτρα,
να δείτε την "Δημοκρατία" σε Stencil
σε μια τραγική μορφή στο άγαλμα της Ελευθερίας
με κομμένο το κεφάλι. να μασάω σαν κανίβαλλος
το κυνήγι μαγισσών αυτής της εποχής.
Αυτή η νύκτα πολεμάμε για την γενιά μας.
Για σένα ρε Αλέξη, για σένα Guliani
για σένα Κωσταντίνα, Λάμπρο,
Άκη ,για εσάς όλους, που
είδατε τους μπάτσους μπροστά σας.
Μια πέτρα θα τους εξοντώσει,
με δακρυγόνα θα πληρώσουμε,
αλλά εμείς θα τα πούμε με το
αίμα.
Εσείς μιλάτε για ανυπότακτους
για κολασμένους
για αλήτες,
εμείς μιλάμε για
ελευθερία,
για την ουτοπία,
για την ζωή.
Σκατά στον πολιτισμό σας.
Σκατά στην καριέρα σας.
Σκατά στην χλιδή σας.
Σε κάθε γωνιά
ο μπάτσος κυριαρχεί.
Μη μιλάτε για Δημοκρατία.
Η Χούντα δεν τελειώσε το '73.
Εσείς με την μπλε την στολή,
θα μας βρείτε μπροστά σας,
γιατί μάθαμε βια κατά της βίας.
"Εδώ το κράτος παρακράτησε"
"Εδώ πατάς, εκεί ματάς"
"Εδω το όπλο του μπάτσου είναι μαγικό, ρίχνει στον άερα και βρίσκει στο ψαχνό"
"Ειμαστε πιο πολύ όμως από τα δακρυγόνα"
Κανείς δεν κοίταξε πίσω του.
Κανείς δεν δάκρυσε με τη χαρά σου.
Κανείς δεν με έκανε να ανησυχήσω
Κανείς δεν ήταν έδω
όταν ήταν όλοι μαζί.
Αλλά δεν θα ζούσες ούτε μια στιγμή χωρίς εμένα.
Έτσι είχες πει.και τότε δάκρυσα από την χαρά μου,
έτσι ανησύχησα,
έτσι ήταν όλοι εδώ!
Δεν ξέρω τι είναι όλα αυτά τα παρανοικά
που μου ξεστομάς.
Μου κρατάς στο χέρι και στον αγώνα πάμε συντροφιά.
Λένε ότι η βενζίνη έχει την πιο όμορφη μυρωδιά.
Έχω καλυμένα τα σπρέι κάτω από τα παντελόνια μου
και δεν φοβάμαι να φωνάξω από χαρά.
Έχω πείσμα και θα το δείτε
με τις πέτρες στην μούρη σας
θα βρεθείτε, και τα γουρούνια
θα φοβούνται σαν μωρά το στουπί!
Όλη η πόλη πάει να τρελαθεί.
Καλλιτέχνες της ζωής
την εξέγερση ζωγραφίζουν
τους εφιάλτες σας ξανά!
Έχουμε κάτι που δεν έχετε εσείς.
Έχουμε την γροθιά!
Είμαστε εμείς που σφυρίξαμε
και λεηλατήσαμε το κάθε μπουρδέλο σας.
Έχω την επιλογή να σας φτύνω στα μούτρα,
να δείτε την "Δημοκρατία" σε Stencil
σε μια τραγική μορφή στο άγαλμα της Ελευθερίας
με κομμένο το κεφάλι. να μασάω σαν κανίβαλλος
το κυνήγι μαγισσών αυτής της εποχής.
Αυτή η νύκτα πολεμάμε για την γενιά μας.
Για σένα ρε Αλέξη, για σένα Guliani
για σένα Κωσταντίνα, Λάμπρο,
Άκη ,για εσάς όλους, που
είδατε τους μπάτσους μπροστά σας.
Μια πέτρα θα τους εξοντώσει,
με δακρυγόνα θα πληρώσουμε,
αλλά εμείς θα τα πούμε με το
αίμα.
Εσείς μιλάτε για ανυπότακτους
για κολασμένους
για αλήτες,
εμείς μιλάμε για
ελευθερία,
για την ουτοπία,
για την ζωή.
Σκατά στον πολιτισμό σας.
Σκατά στην καριέρα σας.
Σκατά στην χλιδή σας.
Σε κάθε γωνιά
ο μπάτσος κυριαρχεί.
Μη μιλάτε για Δημοκρατία.
Η Χούντα δεν τελειώσε το '73.
Εσείς με την μπλε την στολή,
θα μας βρείτε μπροστά σας,
γιατί μάθαμε βια κατά της βίας.
"Εδώ το κράτος παρακράτησε"
"Εδώ πατάς, εκεί ματάς"
"Εδω το όπλο του μπάτσου είναι μαγικό, ρίχνει στον άερα και βρίσκει στο ψαχνό"
"Ειμαστε πιο πολύ όμως από τα δακρυγόνα"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου