Έκατσα πας στο παγκούι τζαι έλεες μου για τους έρωτες σου, ότι ενεπέρασες τόσο καλά, ότι εσταναχωρήθηκες πολλά, ότι τωρά για σένα ετέλειωσε τζίνη, ότι ενθελεις να ξέρεις τζαι πολλά πράματα..
Ούτε τι κάμνει, ούτε αν επαντρεύτηκε τζαι εσχει κοπελούθκια.
Είπες μου ότι υοπσχέθηκες της που ήσασταν πιο μιτσιιοι, ότι αν θα παντρευτείς,, ενα παντρευτείς μόνο τζίνην, αλλιώς καμμιά άλλη. Μόνο τζίνη έθελες δίπλα σου.
Είπες της ότι ενα την κλέψεις. Εϊπες της να σε περιμένει. Να μεν παντρευτεί κανένα τζαι μόλις τελειώσεις τις σπουδές ένα πάεις να την έβρεις.
'Ενιξερω αν σε επιστεψε ή οι. Αλλά μπορεί να σε περιμένει ακόμα ρε φίλε. Μπορεί να σε ψάχνει! Νάμπον? γιατί έντο έκαμες? γιατί εν έδωσες ευκαιρία στην αγάπη σας? τι εν τούτο που σε έκαμε να περπατάς πίσω πίσω? εφοήθηκες? Πόσες φορές να φοηθείς? Εν είδες ότι εν οδήγησε πούποτε τούτο.. απλά μπορεί αν εσαπίσετε τζαι οι θκιο σας..εκρύψετε μες στα πετσιά σας.. τζαι τούτο μπορεί αν σας σκότωσε ρε μαννά άτομα.
Λιο κούντιμα μπορεί να έθελε η αγάπη σας? Λίο.. τσας. Εν η ευκαιρία που ένεδώσετε ποττέ σας.
Λαλείς μου ότι εγράψετε τέλος.
Ότι έτελειωσε τούτο που είχατε.
Κοιτάζω τα μάθκια σου τζαι πονώ.
 Πονω εγω.. γιατί πονείς τζαι εσύ.
ΕΝ μου το παραδέχεσαι.
Εσχεις πολλά μέσα σου τζαι εντα μιλάς.
Φοάσαι να δείξεις  αδυναμία..αλλά παραπάνω φοάσαι να παραδεχτείς ότι την άφησες έτσι απλά. Χωρίς μια κουβέντα. Χωρίς να την διεκδικήσεις.
Ένεν έτσι που αγαπούν τζαι ξέρεις το καλά.
Λαλείς ότι εν η ζωή σου. Ότι ήταν όμορφη τζαι το χαμόγελο της ήταν όπως τον ήλιο.
Εν σταματάς να μιλας για τζίνη. Κάμνεις κάτι εκφράσεις τζαι το πρόσωπο σου λάμπει, τζαι ξεχνιούμε τζαι εγω μαζί σου τζαι συνεπέρνει με τούτο που μου φκάλεις.
Μετρώ δειλά - δειλά τζαι τις ρυτίδες σου. Εν πολλές ρε μαλάκα. Γερνάς..
Παιρνούν τα χρόνια τζαι ποττέ εν έδωσες ευκαιρία στην αγάπη σας.

Σαστίζει με που τον τρόμο σου εκλίωσες το τόσο καλά.
Ότι ξέρεις πως ενθα βρεις ξανά έτσι αγάπη.
Ότι το γαμπριατικό σου κουστούμι εν το ξεσκονίζεις πιον.
Άικες το να μουχλιάσει. Να έρτουν οι σκόροι να το φάσιν.
Μπορεί όμως τζαι τζίνη να κλαίει τις νύκτες.
Γιατί εντο σκέφτηκες ποττέ τούτο?
Γιατί εν την εγύρεψες?
Μπορεί να παντρεύτηκε να εσχει τζαι μωρά..
Μπορεί  όμως να μεν εσταμάτησε ποττέ να σε σκέφτετουν..
Να σε περίμενε.
Να προσπαθούσε να σε ξεχάσει με το πέρασμα του χρόνου.
Να έκαμεν τα όνειρα σας με κάποιον άλλο.
Μπορεί να έρκετε κρυφά να σε βλέπει τζαι να κλαίει τις νύκτες.
Μπορεί να σπαράζει μέσα της.

Γιατί..
Γιατί ρε φίλε?
Γιατί ενεπίες να παλέψεις για την αγάπη σου.
Γιατί την αίκες έτσι απλά?
Πως θέλεις να πιστέψω ότι εν η ζωή σου?
Πως θέλεις να πιστέψω ότι εξεπέρασες την?
Βλέπω σε ακόμα να  μιλάς για τζίνη τζαι να γεμώνουν τα μάθκια σου.
Ούτε το όνομα της εν μου λαλείς.
Εν χρείαζεται λαλεις..
Φοάσαι.. φοάσαι ακόμα τζαι τωρά ότι ενα την ψάξω για σένα.
Φοάσαι ακόμα τζαι τωρά να αντιμετωπίσεις τούτη την αγάπη.
Αλλά ο φόβος ένεν αγάπη.
Ποττέ ένηταν αγάπη.