Δευτέρα 2 Ιουλίου 2012

Η μέρα άρχισε να με φοβίζει.
Ήμουν όρθιά απέναντί σου ενώ ο αέρας έπαιζε με άγριο ρυθμό με τα μαλλιά μου.

Καθόσουν με ανοικτά πόδια και με κοίταζες σαν ένα ξένο κομμάτι- σαν κάτι το άγνωστο.
Σου χαμογελούσα προκλητικά, αλλά ούτε το θάρρος είχες
να μου πεις "Είσαι μια ζωγραφιά".
Έλεγες ότι ο καιρός πέρασε, ότι εμείς οι δυο δεν τα πάμε καλά,
ότι μαζεύτηκε σκόνη απάνω στα παπούτσια μας.
Ότι τίποτα δεν γυαλίζει πια.
Ότι τα μαλλιά μου δεν είναι όμορφα,
και το χαμόγελό μου δεν λάμπει όπως παλιά.
Έλεγες πολλά.
Όλα αυτά τα τρελά που μου τρυπούσαν τα μυαλά..

Πυροτεχνήματα δεν ήταν.
Σφαίρες με στόχο μια καρδιά...

Έμενα εκεί και σε κοιτούσα.
Ψέματα πίστευα πως ήταν όλα αυτά.
Μα χαμογελούσες σαν να έφυγε "βάρος" από πάνω σου ξαφνικά.
Μου έλεγες για φιλίες, για στήριγμα,
ότι θα είσαι εκεί πάντα, ότι όταν έχω προβλήματα
θα τρέξεις να με βρεις, ότι νοιάζεσαι για μένα,
είχες και το θράσσος να μου πεις ότι μ'αγαπάς.

Τότε γονάτισα κι άρχισα να γελάω δυνατά.
" Τι έιναι αυτά τα τρελά που μου λες, φύγε και εσύ,
όπως τους άλλους, τρέξε να βρεις το καλύτερο...
μην έχεις την έννοια σου για μένα τώρα πια, κοίτα με,
με έσπασες κομμάτια΄, μη ζητάς την αγάπη από εμένα μετά,
κοίτα με, έχω σκόνη απάνω στα παπούτσια μου, αλλά ένα σκούπισμα
χρειάζεται για να δεις ότι μπορώ να βρω την λάμψη που εσυ θα αναζητάς,
τι είναι όλα αυτά τα τρελά που μου ζητάς?
να σε ξεχάσω σαν να μην υπήρχες ποτέ?
Αλλά κοίτα με θα το κάνω.
Γιατί αξίζω πολλά.
Αξίζω γιατί ποτέ δεν ήσουν εκεί αληθινά.
Το να φεύγεις και να έρχεσαι δεν σε κάνει δυνατό.
Και αδυναμίες είχες πολλές.
Το πρώτο δεν ξέρεις ν' αγαπάς, ούτε καν να εκτιμάς.
Μη ξεστομίζεις αυτή την λέξη τόσα απλά!
Θα σε ξεχάσω και θα δεις αίμα να βγαίνει από την καρδιά.
Έτσι θα σε ματώσω και εγώ, έτσι μήπως μάθεις να εκτιμάς..
Έτσι για να μάθεις πως είναι ν' αγαπάς"


( Άφιερωμένο Στην Κ. Γιατί ένεν έτσι η αγάπη. Τζαι πρέπει να αρχίσεις να εκτιμάς τον εαυτό σου, τζαι να τον αγαπάς, για να μπορέσει τζαι κάποιος άλλος να ΄σε αγαπήσει. Έλπίζω να βρεις τα πόθκια σου.. Ξέρω ότι που τα γόνατα ως την πατούσα εν δύσκολη η διαδρομή. Αλλά ούλα εν μέσα σου.. Ούλα εν θέληση.. Αγαπώσε)


Δεν υπάρχουν σχόλια:

31 Αυγούστου.

 Ακριβώς απέναντι στην αγανάκτηση της ιδόμορφης ζωής μας, ανταποκρινόμαστε στο άκουσμα κάθε κελαιδίσματος. Ακριβώς απέναντι στο ιστορικό τέλ...