Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

Ο θάνατος είναι ύπουλος.
Εϊναι μαύρος..
Πάντα σε κάνει να λυγίζεις...
Να μεταλλάσεσαι.
Να γίνεσαι κάποιος άλλος.
Να ζητάς λίγες ακόμη στιγμές.

Ποτέ δεν προλαμβένεις....
Πότε δεν είσαι έτοιμος να πεις μια τελευταία λέξη.
Πάντα θα θέλεις να πεις πολλά.
Ούτε το "Σ αγαπώ" δεν θα σου φτάσει.

Ο θάνατος είναι ύπουλος.
Γυρνάς στο σπίτι και όλα σε πονάνε.
Σε πονάει η απουσία.
Η μυρωδιά που εξαντλείτε.
Οι σκέψεις σε κυριεύουν.
Αλλά ο κυρίαρχος σου έχει κλείσει την πόρτα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

31 Αυγούστου.

 Ακριβώς απέναντι στην αγανάκτηση της ιδόμορφης ζωής μας, ανταποκρινόμαστε στο άκουσμα κάθε κελαιδίσματος. Ακριβώς απέναντι στο ιστορικό τέλ...