Τετάρτη 6 Ιουνίου 2012

Δεν ντρέπεσαι καθόλου ρε ανθρωπάκι?
Δεν ντρέπεσαι να με κοιτάς στα μάτια και να ζητάς κι άλλες στιγμές μου!?
Κοίτα πόσο ψέμα έχεις σκορπίσει?
Πόσες φορές με πόνεσες?
Πόσες φορές έφυγες?
Δεν ντρέπεσαι καθόλου?
Να ζητάς κι άλλο.
Oύτε με τα λίγα ούτε με τα πολλά.
Είσαι το καθόλου.
Είσαι τα όχι.
Είσαι όλα τα απαγορευτικά.
Ούτε που με ξέρεις.
Ούτε που με ένιωσες ποτέ.
Nα φύγεις να μην σε ξαναδώ,
να μην σε νιώσω ποτέ ξανά την παρουσία σου,
ούτε καν την αύρα σου.
Δεν ντρέπεσαι ρε ανθρωπάκι?
Δεν ντρέπεσαι..
Καθόλου δεν ντρέπεσαι.
Ούτε κοντά μου σε θέλω.
Oύτε καν να σε ξέρω.
Άντε τώρα γεια!
Και μην σε δω ποτέ μα ποτέ ξανά!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

31 Αυγούστου.

 Ακριβώς απέναντι στην αγανάκτηση της ιδόμορφης ζωής μας, ανταποκρινόμαστε στο άκουσμα κάθε κελαιδίσματος. Ακριβώς απέναντι στο ιστορικό τέλ...